ÖZET
Çoban, Ali; 19. Yüzyıl Osmanlı Şeyhlerinden Bozkırlı Muhammmed Bahâeddin Efendi ve “Îkâzu’n-Nâimîn” Adlı Eserindeki Tasavvuf Anlayışı, Yüksek Lisans Tezi, 123 s.
Danışman: Prof. Dr. Dilaver GÜRER
Bu çalışmada 19. yüzyıl Osmanlı Şeyhlerinden Muhammed Bahâeddin el-Bozkırî’nin hayatı, eserleri, bazı tasavvufi kavramlara yaklaşımı incelenmiştir.
Muhammed Bahâeddin el-Bozkırî, Nakşibendiye-i Halidiyye’ye mensup bir âlim ve mutasavvıftır. Hocası ve şeyhi babası Muhammed Kutsi el-Bozkırî’dir. Yazılı eser olarak iki adet risalesi bulunmaktadır. Bunlardan bir Nakşîlik diğeri Vahdet-i Vücûd hakkındadır.
Çalışmamız giriş ve üç bölümden oluşmaktadır.
Giriş bölümünde; Konya’da Nakşîlik ve Nakşîliğin temsil edildiği eğitim kurumları hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır.
Birinci bölümde; Muhammed Bahâeddin el-Bozkırî’nin hayatı, ailesi, eserleri, ilmi ve tasavvufi kişiliği hakkında bilgi verilmiştir.
İkinci bölümde; çeşitli tasavvufi konuları açıkladığı “Îkâzu’n-Nâimîn ve Tenbîhü’l-Mukallidîn” adlı eseri Türkçeye çevrilmiştir.
Üçüncü bölümde ise bu eseri çerçevesinde zikir, ihsan-murakabe, kelimât-ı kudsiyye, muhabbet, vahdet-i vücûd gibi bazı tasavvufi kavramlara yaklaşımı açıklanmaya çalışılmıştır.
