Tiirk N6ro~iriirji Dergisi 11: 15 - 22, 2001 Znmnlli: Mellillgi01lllnrdnki Krolllozolllnl Allollln/iler
Meningiomlardaki
Kromozomal
Anomaliler
Chromosomal
Abnormalities
in Meningiomas
A Y~E GUL ZAMANi,
H.
GUL DURAKBA~t A YNUR ACAR, OSMAN ACAR, ERTUG OZKAL
Selc;uk Universitesi, Tip Fakultesi, Tlbbi Genetik Bilim Dah, (AGZ, HGD, AA) ve Noro;;irurji Anabilim Dah (aA, EO), Konya
Geli;; Tarihi: 15.11.2000 ~ Kabul Tarihi: 12.1.2001
Ozet: C::ah;;mamn amaCl, meningiomlarda rastlanan karyotipik anomalileri tammlamak, ttimorlerin histopatolojik ozellikleri ve yerle;;im yerleri ile birlikte degerlendirmektir. Sitogenetik analizler 28 olguluk c;ah;;ma grubundan kurulan hucre kulturlerinden elde edilen metafazlann GTG-bandlama yontemiyle gerc;ekle;;tirildi ve degerlendirmeler ISCN 1995'e uygun olarak yapildl. EJde edilen verilere gore, kromozomal anomalisi olmayan olgu saYlsl 10(%36), sadece monozomi 22'li olgu saYlsl8 (%28.6), monozomi 22'ye ek olarak 1.,4.,8.,10., 12., 15., 17., 19., ve 20. kromozomlarla, X veYkromozomlanna ait anomalilere sahip olgu saYlsll0(%36) idi. Toplam kromozomal anomalili olgu saYlsl 18(%64) olarak saptand1.0lgulann ikisinde kompleks translokasyonlar, birinde klonal olarak degerlendirilemeyen c;e;;itli yaplsal kromozomal anomaliler izlendi. Diger olgularda c;e;;itli otozomal kromozomlara ve cinsiyet kromozomlanna ait kaYlplar mevcuttu. Histopatolojik tiplemede meningotelyal olan olgulann alhsmda, fibroblastik olan olgulann uc;unde, transisyonel olan olgulann dordunde, psammamatoz, angioblastik ve anaplastik olan olgulann ise tumunde karyotipik anomali mevcuttu. Kromozom anomalileri ve tUmortin yerle;;im yeri arasmdaki ili;;ki gozden gec;irildiginde, karyotipik anomali saptanan 18 olgudan 12'sinde tumor'un beyin konveksitesine yerle;;tigi goruldu. Sonuc;lanmlza gore, meningiomlarda kromozom 22,nin slk kayba ugramas111111 yanmda, c;e;;itli diger klonal karyotipik anomaliler ortaya C;lkmakta, biyolojik ve patolojik bulgulann c;e;;itliligine yoJ ac;maktadlr.
Anahtar Kelimeler: kromozomal anomali, meningiom, monozomi 22, sitogenetik
Abstract: The aim of this study was to identify the most frequent karyotypic abnormalities in meningiomas associated with histopathology and anatomlc sites of tumor origin. Cytogenetic analysis of 28 cultured human meningiomas were performed by GTG-banding and evaluated according to ISCN 1995. It was revealed that 10(% 36) had normal karyotype, 8 (% 28.6) had monosomy 22 which was the sole abnormality and 10 (% 36) had structural abnormalities or loss of chromosomes1,4, 8, 10, 12, 15, 17, 19,20, X and Y in addition to monosomy 22. Various chromosomal abnormalities were found in 18 (% 64) of these cases. Two cases exhibited complex translocations, in one patient various types of structural and numerical but non-clonal chromosomal abnormalities were found. Numerical alterations involving autosomal and sex chromosomes were detected in others. KClfyotypic abnormalities were detected in six of meningothclial and three of fibroblastic and four of transtional, and all of psammomatous, angioblastic and anaplastic meningiomas. Correlation between tumors locations and their karyotypes were evaluated and it was seen that 12 of 18 cases whose tumors were located on the brain convexity had chromosomal abnormalities. Our results illustrated that, in addition to the frequent loss of chromosome 22, numerous other clonal karyotypic abnormalities exist in meningiomas, reflecting the heterogenity of biological and pathological findings.
Key Words: chromosomal abnormalies, cytogenetics, meningioma, monosomy 22.
TUrk Noro§irUrji Dergisi 11: 15 - 22, 2001
GiRi$
Meningiomlar beyin dl:;;mdan araknoidin meningotelyal hucrelerinden koken aldlgl varsaYIlan selim hucre yaplsl ve klinik seyri olan tumorlerdir. Nadir olarak yerle~im yeri, histopatolojik ozellikleri, lokal davram~lan ve uzak metastazlan ile malign ozellikler gosterirler (5, 7).
Meningiomlar sinir sisteminin slk goriilen primer tumorlerindendir. Turn intrakraniyal primer beyin himorlerinin %13 - 19'unu ve intraspinal himorlerin %25'ini olu~tururlar (1,3,18). Meningiomlann bir kIsml oli.ime kadar belirti vermemekte ve ancak yapIlan otopsilerde saptanabilmektedir (25).
Meningiomlann etyolojisi tarn olarak bilinmemektedir. Tumor olu~umunun genetik temellere dayandlgl arhk buyuk ol<;ude kabul edilmektedir. Meningiomlarda gozlenen sitogenetik duzensizlikler de bu goru~u desteklemektedir. En slk rastlanan kromozomal duzensizlik 22. kromozomun himunun ya da bir par<;asmm kaybIdIr. Kromozom 22 dl~mdaki diger kromozomlara ait yeniden duzenlenmeler veya saYIsal duzensizlikler de tammlanml~hr (4,6,7). Monozomi 22 himorogenezisin erken doneminde ger<;ekle~mektedir. Buna kar~lhk, translokasyonlar, disentrik ve ring kromozomlar, markerler i<;eren kompleks karyotipler daha somaki donemlerde ortaya <;Ikmakta, histopatolojik atipi ve agresiflik ile birlikte gorulmektedir.
Bu <;ah~mada, meningiomlara ozgu ve slkhkla tekrarlayan saYIsal ve yaplsal kromozom duzensizliklerini tesbit etmek, hastahgm prognozu a<;lsmdan klinisyenleri yonlendirici sonu<;lara ula~abilmek ve aynca ileride yapIlmasl du~unulen molekuler <;ah~malar i<;in alt yapl olu~turabilmek ama<;lanml~hr.
GERE<;LER VE YONTEM
Sel<;uk Universitesi TIP Fakultesi TIbbi Genetik Bilim Dah ve Noro~irurji Anabilim Dah tarafmdan 1997-1999 yIllan arasmda yurutulen <;ah~maya meningiom ontamsl alml~ olan 36 olgu dahil edildi. Tumorlerin histopatolojik degerlendirilmesi S.U.T.F. Patoloji ABD'de yapIldl.
Ameliyat edilen olgulardan elde edilen tumor dokusu steril transport soli.isyon i<;eresinde TIbbi Genetik Doku Kulturu Laboratuvanna ivedilikle gonderildi. Doku, steril ~artlarda makas ve pensle koterize edilmi~ tumor ve yag dokusundan
Zamani: Meningiomlardaki Kromozomal Anomaliler
temizlenerek, iki kere steril besiyeri ile YIkandl, daha soma steril bishiri yardImIyla ku<;uk par<;alar haline gelinceye kadar par<;alandl. U<;ad et kulhir ekim kabma (T 25 flask) %10 FCS, % 1 penisilin-streptomisin solusyonu, % 1 L - Glutamin i<;eren RPM I 1640 besiyerinden 3 ml konuldu ve alt ust edilerek ekim kaplarmm i<; yuzeyi Islahldl. Doku par<;alan steril pastor pipeti yardImIyla ekim kaplanmn tabanma yaYIlarak yapl~tmldl ve boylece eksplantat hucre kulhirleri kuruldu. 37°C'de %5 COz i<;eren etuvde ters olarak 5-6 saat inkubasyona bIrakIlan kultur ekim kaplan alt ust edilerek, iki gun sure ile kulturlere hi<; dokunulmadl. Bu sure sonunda kulturler invert mikroskopta kontrol edilerek, her gun duzenli olarak takip i~lemi yapIldl. Belirli arahklarla, sabah saatlerinde olmak kaydIyla besi ortaml degi~tirildi. Uygun saYIda mitoz slkhgma ula~Ildlgl gun "harvest" i~lemi uygulandl. Kultur kabma son konsantrasyonu 0.2 mg
/ ml olacak ~ekilde kol~isin ilave edildi. Kulturler 2-6 saat 37°C' de % 5 COz'li etuvde inkube edildi. Tripsin-EDT A (%0.05) ile kultur ekim kaplarmm tabamndan sokulerek toplanan hucreler santrifujlenerek <;okturuldu. Ustte kalan kIsIm atIlarak hipotonik solusyon (0.075 M KC!) ilave edildi ve 37°C'de 20 dakika inkube edildikten soma santrifujlenerek ustte kalan klsIm ahldl, 3:1 metanol:asetik asit ile fiksasyon i~lemi uygulandl. Fiksasyon i~lemi u<;kez tekrarlandl. Rutin ~ekilde hazIrlanan, u<; gun oda slcakhgmda kurutulan preparatlar Seabright'm modifiye GTG-bandlama teknigi kullamlarak bandlandl (21, 31). Ara~tumaya dahil edilerek metafaz elde edilen olgulann preparatlan incelenerek gozlenen sapsal ve yaplsal kromozomal duzensizlikler ISCN 1995'e gore degerlendirildi (5). Karyotiplenecek metafazlar Macintosh PSI bilgisayarda MacKtype 5.5 programIyla karyotiplenerek Epson SC 850 (AT) yazIcIda baskIlan yapIldl.
SONU<;LAR
Meningiom on tamsl ile ameliyat edilen 36 olgu materyalinin dordu yuzeye tutunamama ve yeterli metafaz elde edememe, bir tanesi bakteriyel kontaminasyon ve u<;u histopatolojik tanmm meningiom ile uyumlu olmamasl sebebi ile degerlendirme dl~1 buakIldl. Geriye kalan 28 olgu <;ah~ma grubunu olu~turdu. Kromozom analizleri ger<;ekle~tirilen toplam 28 olgunun cinsiyet, ya~, patolojik tam, tumor yerle~im yeri ve karyotipik bulgulan Tablo I'de ozetlendi. Tablodaki verilere gore ara~tuma grubunu olu~turan olgulann 19'u (%68) kadm, 9'u (%32) erkek idi. Kadm olgulann ya~lan 28-66 yIl (ortalama 50.3), erkek olgulann ya~lan ise 35-66 yIl (ortalama 53.7) arasmda dagIlIm gosteriyordu.
Tiirk Noro§iriirji Dergisi 11: 15 - 22, 2001 Zamalli: Mellillgiomlardaki Kromozo1l1al Allol1laliler
TabIo I: Meningiomlu olguIann histopatolojik ve kromozomal bulguIan
Hasta no CinsPatolojikYai;>KaryotipMetafazKiiltlirTamAnatomik Lokalizasvon Gun SaVlSl Savlsl 1 K 66 PsammomaWzKonveksite45,XX,-22[5]8 22 44,X,-14,-22[3] 2 K 34 Angioblastik Posterior45,XX,-2212 16 fossa3 K 63 Menine:otelvalKonveksite46,XX14 21 4 K 64 MeningotelyalKonveksite45,XX,-22[5]11 7 45,XX,r(10)(::p14-tq26::),-22 [3]
46,XX,t(2;7) (2pter-t2q317oter-t7 a32::2a31-t2ater) ::7q32-tqter;,del(6)oter-ta 12:) [3] 5 K 49 Fibroblastik46,XX7 Bazal15 6 E 66
Anaplastik45,XY,-22[3]6 Konveksite12 45,XY,t(4;7),(4pter-t 4q28::7p15-t 7pter;7qter-t 7p15::4q28-t 4qter),-8,t(10;22)t(10;22)(10qter-t 10p12::22p11-t 22pter),(22qter-t1Opter),de1(4)(pter-tq13:),22p11 ::1Op12-tdel(11 )(pter-t q14:),-15,+mar[3] 7 K 45 Transisvonel Konveksite46,XX18 13 8 K 34 Transisvonel Konveksite46,XX10 20 9 K 42 Transisvonel Konveksite45,XX,-2210 13 10 K 42 MeningotelyalPosterior46,XX14 11 fossa11 K 63 Fibroblastik46,XX11 Konveksite12 12 E 47
Anaplastik46,XY[5]9 Konveksite18 44,XY,-22,-22[4] 13 K 53 Transisyonel Bazal45,XX,-228 16 14 K 36 MeningotelvalKonveksite45,XX,-2215 18 15 K 56 PsammomatozBazal45,XX,-2219 15 16 E 63
Transisvonel Konveksite46,XY14 12 17
K 44
Fibroblastik45,XX,-22 [4]8 Konveksite19
45,XX,-19,-22+marrastgele telomerik asosiasyonlar[4] ve disentrikler
18
E 35
Fibroblastik45,XY,-22[7]13 Konveksite15 44,XX,-1,-22[6] 19 K 65 Transisvonel Spinal46,XX6 17 20 K 55 MeningotelyalKonveksite45,XX,-22[6]14 12 44,X,-X,-22[5]end 44,X,-X,-22[3] rastgele 4., 8.,12., 17., 19. ve 20. kromozomlarda kaVlD 21 K 56 Meningotelyal Bazal46,XX[11]16 16 44,XX,-17,-22[5] 22 E 65 Menine:otelvalBazal45,XY,-2213 23 23 K 28 Fibroblastik45,XX,-229 Konveksite21
rastgele disentrik, ring, munit kromozomlar, endomitoz
rashz:ele 8,17,19,20. kromozomlarda kavlD 24
E 42
Transisyonel Konveksite45,XY,-2228 11 25 E 53 MeningotelvalKonveksite46,XY6 10 26 E 63 MeningotelyalKonveksite46,XY8 21 27 E 50
Transisyonel Konveksite46,XY[5]14 18 45,XY,-22[5] 44,X,-Y,-22 [4] 28 K 61 MeningotelyalSpinal45,XX,-2222 18
Turk Ndro~irurji Dergisi 11: 15 - 22, 2001 Zamal1i: Mel1il1giomlardaki Kromozomal Allomoliler 2.1/1 Kadm/Erkek 2.3/1
3/1
1.5/1 lSl 9 19 28 Karyoti Normal karyotipSadece monozomi 22 i<;eren karyoti Monozomi 22
+
diger kromozomal anomalilerToolam
Tablo Il: Meningiomlu olgularm karyotipik bulguIanna gore dagrlmu Olgu
Sa)'lSl
10
8
10
Tablo III: Meningiomlu olgularda tiimorlerin histopatolojik dagllmu Tumortin lusto Meningotelyal Fibroblastik Transisyonel Psammomaloz Angioblastik Anaplastik Toolam Hasta saVlS1 10
5
8 21
2 28 li olgu saY1s1(%) 6 (33.3) 3 (16.7) 4 (22.2) 2 (11.1) 1 (5.6) 2 (11.1) 18 (100)Tablo IV: Meningiomlu olgularda tiimor1erin yerle~im yerlerine gore dagllmu Normal Karyotipli Anormal karyotipli
Anatomik yerle~im
Olgu SaV1s1 OI)?;USaY1s1Olgu SaV1s1(%) Bazal 5 14 (22.2) Konveksite 19 7 12 (66.6) Posterior Fossa 2 11 (5.6) Spinal Kord 2 11 (5.6) Toplam 28 1018 (100)
Sitogenetik bulgulara gore 10 olgunun karyotipi normaldi. Olgulann 18'inde (%64) anormal karyotip saptand1: sekiz (%28.6) olguda monozomi 22, on (%36) olguda monozomi 22'ye e~lik eden ek saY1sal ve yap1sal klonal anomaliler mevcuttu. Monozomi 22'ye ek olarak kromozomal anomalisi olan biri
erkek, biri kadm iki hastada kompleks
translokasyonlar mevcuttu. Geriye kalan olgularda monozomi 22'ye e~lik eden <;e~itli kromozomlan i<;eren sayrsal klonal anomaliler bulunmakta idi. Bu olgulardan birinde yaygm disentrikler, ring, marke, minute kromozomlar ve endomitoz mevcuttu. Olgulara ait baz1 karyotip ornekleri $ekil 1-3' de verildi. Kromozomal duzensizliklerin olgulann cinsiyetine gore dag1hm1 Tablo Il'de gorulmektedir.
Patoloji raporlan esas ahnmak uzere yap1lan histopatolojik degerlendirme sonucu olgular aIt1 ana grupta topland1 Tablo
Ill.
Anormal karyotip en slk menigotelyel (% 33.3), en az angioblastik (% 5.6) meningiomlarda gorUldu.Meningiomlarm 19'u (%68) beyin konveksitesine, be~i (%18) bazaline, ikisi (%7) posterior fossaya ve ikisi (%7) spinal korda yerle~im gosteriyordu. Anormal karyotip en slk beyin konveksitesine (%66.6), en az posterior fossa ve spinal korda (%5.6) yerle~im gosterenlerde saptand1 Tablo IV.
TARTI$MA
C;:ah~mam1zda, normal kromozom kurulu~una sahip olgu oram %36, saf monozomi 22'li olgu oram % 28.6, monozomi 22'ye e~lik eden karyotipik anomalilere sahip olgu ise %36' dlf. Ya p1lan <;ah~malarda monozomi 22 oram % 20-36 olarak bildirilmi~tir (22,34) Verilerimiz literatur verileriyle uyumludur. insan meningiomalannda monozomi 22'nin ortaya <;lk1~mm rastgele olmad1g1 ve kromozomal degi~ikliklerin belirgin bir degi~im seyri izledigi ortaya konmu~tur (2, 4, 35). Zang (35)'in bulgulanna gore baz1 meningiomalar ba~lang1<;ta hi<;bir kromozomal anomali sergilemezken, bazllan
Turk Noro~irurji Dergisi 11: 15 - 22, 2001 Zamani: Meningiomlardaki Kromozomal Allol11aliler 3 6 129108711
1•.
,tI
,a,
} i.
-W '";,'.ii ••. ~. ".,> , ,,*1 13 14 IS17 16 18 19 20 21 22 y$ekill: 15. Olguya ait karyotip ornegi Karyotip: 45, XX, -22
6 13 19 7 20 3 8 IS ~. 10 16 22 11 17
x
18y
Turk Noro$irurji Dergisi 11: 15 - 22, 2001 Zamani: Meningiomlardaki Kromozomal AJ1omalj/er 3 ;; 7 13 i'*-8 IS 10 16 11 •...' 17 IZ 18 19 20 21
x
y
$ekil 3: 6. Olguya ait karyotip ornegi
Karyotip: 45, XY,t(4;7),(4pter ~4q28::7p15~ 7pter;7qter~7p15::4q28~ 4qter),-8, t(10;22)(10qter~ 10p12::22pll ~22pter), (22qter ~ 22pll ::10p12~ 10pter), de](4)(pter ~ q13:), del(11)(pter ~ q14:),-15,+mar[3]
normal
karyoti p / monozomi
22 mosalslzmine
sahiptirler. Mozaik yaplYl daha sonra saf monozomi
bunu da bir ya da daha fazla kromozomun kaybl izler.
Daha sonra da kromozomal yeniden diizenlemeler
(translokasyonlar,
ring,
disentrik
ve marker
kromozomlar
v.b.) tabloya e~lik eder. Normalden
anormal karyotipe dogru kronolojik bir gidi~ soz
konusudur.
tnceledigimiz toplam 28 olgudan 10'nunda (%36)
monozomi 22'ye e~lik eden kromozom anomalileri
saptanml~tlr.
Bu anomaliler
<;oklukla ilave bir
kromozomun kaybJ ~eklindedir. Monozomi 22'ye e~lik
eden kromozom kaYlplan <;e~itliara~tmCllartarafmdan
da gosterilmi~tir
(4,5,17,22,23). En slk rastlanan
kaYlplar 1.,4.,8.,12.,15., 17., 19.,20. kromozomlara ve
X ve
Ykromozomlanna aittir.
Ykromozomu kaybl da
meningiomlarda slk olarak bildirilen bir anomalidir
(20,35). Ashnda
Ykromozomunun
kaybl yalmzca
meningiomlarda degil, pek <;okkotii huylu tiimorde
gozlenmi~ ve tiimore spesifik bir anormallik olmadlgl
one
siiriilmii~tiir
(8). iki
olguda
kompleks
translokasyonlar tesbit edilmi~ ve bu olgulann niiks
meningiom oldugu saptanrm~hr. Bu durum karyotipik
diizensizliklerin oram ile tiimor agresifligi arasmda bir
ili~ki oldugunu bildiren <;ah~malan destekleyen bir
sonu<;olarak degerlendirilmi~tir (27,35).
C::ah~mamlzda yalmzca bir olguda hiperploidi
izlenmi~tir (31) 267 meningiomYl kapsayan bir seride
sadece 15 vakada hiperploidi saptanml~, ote yanda
ba~ka bir seride ise hi<;hiperploidi gozlenmemi~tir
(4,31). Bu durum da hiperploidinin
meningiomda
nadiren goriilen bir yaplsal
diizensizlik
oldugu
gorii~ii ile
uyumlu
olarak
degerlendirilmi~tir
(Tablo
D.Meningiomlann
kadmlarda
erkeklere nazaran
daha slk goriildiigii bildirilmi~tir. C::e~itliserilerde
kadm erkek oram 1.8-2.6 arasmda
degi~mektedir
(6,28,35). Meningiomlann
karyotipik ozellikleri ile
cinsiyet arasmdaki ili~ki degerlendirildigi zaman hem
monozomi
22'ye sahip olan bulgulann,
hem de
monozomi
22'ye ilave kromozom
diizensizlikleri
ta~lyan olgularm cinsiyet oranlan arasmda anlamh
farkhhklar olmadlgl bildirilmi~tir (22, 36).
Tiirk Nbro~iriirji Oergisi 11: 15 - 22, 2001
Ancak bu c;ah~mada monozomi 22 ic;eren olgularda kadm erkek oram 3/1; ilave kromozom diizensizligi ic;eren olgularda 1.5 olarak bulundu. Literaturde bildirilen verilerden farkb olan bu sonuc;lann olgu sapmlzm smIrh olmasmdan kaynaklanml~ olabilecegi du~unUlmii~tiir. Karyotipik farkhhklara ragmen, meningiomlara kadmlarda daha slk rastlanmasmm nedeni tumorogenezisde hormonal modiilasyonun varhglyla aC;lklanabilir (6).
Meningiomlarda tumoriin karyotipi ile histopatolojik yaplsl ve klinik seyir arasmdaki ili~kinin varhgl ise tartl~mahdlr. Bazl ara~tlrmaCllar fibroblastik tiimorlerde meningotelyal tumorlere nazaran daha yiiksek oranda anormal karyotipik bulgulara rastlandlgml bildirmi~lerdir (7,11). Casalone ve ark (6) psammomatoz meningiomlarda, Al Saadi ve ark (4) transisyonel meningiomlarda karyotipik diizensizliklerin oramm yuksek olarak saptaml~lardlr. Griffin ve ark (13) ise karyotipik duzensizliklerin him histopatolojik tiplerden e~it oranda goriildugunu (%45-50) sadece fibroblastik tipde bu oranm yuksek oldugunu (%76) bildirmi~lerdir. Farkh ara~tlrmalardan elde edilen sonuc;lar kar~lla~tmldlgmda karyotip ve histopatolojik alt gruplar arasmda kesin bir ili~kinin var oldugu soylenememektedir. <::ah~mamlzda meningotelyal tumorlerin altlsmda, transisyonel tiimorlerin dordiinde, fibroblastik tiimorlerin uc;unde karyotipik duzensizlikler saptanml~tlr. Psammomatoz, angioblastik ve anaplastik meningiom tamsma sahip olgulann tumunde ise karyotipik anomali mevcuttur.
Kromozomal duzensizlikler ve mmorun yerle~im yeri arasmda ilginc; bir ili~kiye dikkat c;ekilmi$ ve konveksiteye yerle~en himorlerin c;ogunda monozomi 22 ve kompleks karyotiplerin saptandlgl ileri surulmu~hir (33). Bizim c;ah$mamlzda da karyotipik diizensizlikler saptanan 18 olgudan 12' si konveksitede yer almaktadlr. Deprez ve ark (0) bazale yerle~en tiimorlerin kadmlarda daha slk goruldugunu bildirmi~lerdir. Bizim c;ah~mamazlda da bazale yerle~en be~ tumorden dordiinun karyotipik anomaliye sahip oldugu ve bu olgulardan iic;uniin kadm oldugu ve bulgulanmlZln Deprez ve ark OO)'un bulgulan ile uyumlu oldugu goriildu.
Solid tumorler ister benign, ister malign olsunlar kontrolsuz buyume genetik instabiliteye yol a<;maktadlr. Bunun sonucunda da karyotipik olarak saYIsal ve yaplsal duzensizlikler ortaya C;lkmaktadlr. Meningiomlan karyotiplemek tumor agresivitesi yuksek hastalan tammlamada sitogenetik bulgulann bir indikator olarak kullamlmasml saglayabilir. 22. kromozom uzerinde yer alan tumor baskIlaYICl bir
Zamalli: Mellillgiomlardaki Kromo2omal Allomaliler
genin veya genlerin varhgma ve bunun
meningiomlarda genetik tetikleyici faktor olduguna dikkat c;ekilmi~tir 02,19).
Meningiomlann geli$iminde NF2 genindeki mutasyonlann ilk basamakta yer aldlgl ve
MNI,
BAM22 gibi kromozom 22 uzerinde yer alan bilinen veya bilinmeyen genlerin rol oynadlgl ileri surulmu$mr. 09,24,26,29). NF2 geni 22q12 bolgesinde yer alan mm or baskllaYlCl bir gendir ve bu genin uriinii olan merlin proteini intramolekuler etkile~imle hucreuzerinde negatif bir buyume kontrolii
gerc;ekle$tirmektedir (14). Menigiomlarda 22q'daki heterozigozite kaybmm (%50- 70) tek hedefinin NF2
geni oldugu ve bunun sonucunda merlin
ekspresyonda kaybm ortaya c;lktlgl one surUlmektedir (32). Aynca, malign ve atipik meningiomlann patogenezinde telomeraz aktivitesinde gorulen artl~m kritik bir basamak oldugu du~uniilmektedir (9). Hem telomerik hem de sentromerik instabilite meningiomlarda kromozom anomalilerinin progresyonuna yol ac;abilmektedir (30). Sonuc; olarak, farkh karyotipik anomalilerin ortaya c;lb~1 meningiomlarda biyolojik ve patolojik bulgularm c;e~itliligine yol ac;maktadlr.
Sitogenetik olarak tesbit edilemeyecek kadar kuc;uk delesyonlann, tumor supressor gen kaYlplanmn, heterozigosite kaybma yol ac;abilecek nokta mutasyonlannm ve onkogenik aktivasyonun saptanabilmesi ic;in molekuler c;ah~malann devreye sokulmaslyla, elde edilecek verilerin artmasl, yakm gelecekte meningiom patogenezini daha iyi aydmlatmaya yardlmCl olacaktlr.
YaZl§ma Adresi: Ay~e CuI Zazami Nal<;aCl Cad. Saghk Apt. No: 5 Daire: 5, 42060 Sel<;uklu / KONY A Tel: O.332 323 26 00 / 1665 0.332 233 10 27 Fax: 0.332 323 26 43 e-mail: zamanis@dostmail.com KAYNAKLAR
1. Adams EF, Schrell UMH, Fahlbusch : Hormonal dependence of human meningiomas. In vitro effect of steroids, bromocriptine and epidermal growth factor. ] Neurosurg 73 : 750- 755, 1990
2. Akta~ D, BalCl S, Oru<;kaptan H, Akahn N, Erbengi A, Soylemez F: Cytogenetic evolution of a meningothelial meningioma with rapid regrowing features. Cytogenet Cell Cenet 77; 140, 1997
3. AI- Mefty
0:
Meningiomas, New York, Raven Press, 1991Tiirk Nora~iriirji Dergisi 11: 15 - 22, 2001
4. Al Saadi A, Latimer F, Madercic M, Robbins T : Cytogenetic studies, of human brain tumors and their clinical significance. Cancer Genet Cytogenet 26: 127-141, 1978
5. Benedict EF, Porter IH, Brown CO, Florentin RA: Cytogenetic diagnosis of malignancy in recurrent meningioma. Lancet 1: 971- 973, 1970
6. Casalone R, Simi P, Granata P, Minelli E, Guidici A, Butti G, Solero CL : Correlation between cytogenetic and histopathological findings in 65 human meningiomas. Cancer Genet Cytogenet 45: 237- 243,1990
7. Casartelli C, Rogatto SR, Nego JB : Karyotypic evolution of human meningiomas. Progression through malignancy. Cancer Genet Cytogenet 40: 33-45,1989 8. Center R, Lukeis R, Vrazas V, Garson OM: Y
chromosome loss and rearrangement in non-small cell lung cancer. Int J Cancer 55:330-333, 1993
9. Chen HI, Liang CL, Lu K, Un JW,Cho CL: Implication of telomerase activity and alterations of telomere length in the histologic characteristics of intracranial meningiomas. Cancer 89: 2092-2098; 2000
10. Oeprez RHL, Riegman PH, Van Orunen E: Cytogenetic, molecular genetic and pathological analyses in 126 meningiomas. J Neuropathol Exp Neurol 54:224-235,1995
11. Ooco-Fenzy M, Cornillet P, Scherpereel B, Oepernit B, Leconte SB, Ferre
0:
Cytogenetic changes in 67 cranial and spinal meningiomas: Relation to histopathological and clinical pattern. Anticancer Res 13: 845-850,1993 12. Ourmaz R, Arslanta~ A, Artan S, Ozon YH, I~!ksoy S,Ba~aran N, Tel E: The deletion of 22q13 region in both intracranial and spinal meningiomas in a patient. Clin Neurol Neurosurg 100:219-223,1998.
13. ~riffin CA, Hruban RH, Long PP, Miller N, Volz P, Carson P, Brem H: Chromosome abnormalities in meningeal neoplasms. Cancer Genet Cytogenet 78:46-52,1994
14. Gutmann OH, Haipek CA, Hoang Lu K:
Neurofibromatosis 2 tumor supressor protein, merlin, forms two functionally important intramoleculer associations. J Neurosci Res 58: 706-716; 1999 15. ISCN: An international system for human cytogenetic
nomenclature, Base!, Karger, 1995
16. Jay Y, MacLaughlin
0,
Ojemann R: Modulation of meningioma cell growth by sex steroid hormones in vitro. J Neurosurg 62: 757-762, 198117. Katsuyama J, Papenhausen PR, Hera F, Gazivoda P, Hirano A, Koss LG: Chromosome abnormalities in meningiomas. Cancer Genet Cytogenet 22: 63-68, 1986 18. Kepes JJ: Meningiomas: Biology, pathology and
differential diagnosis, New York: Masson, 1982 19. Lekanne-Oeprez RH, Riegman PH, Groen NA, Warringo
UL, Van- Biezen NA, Molijn AC: Cloning and characterization of MN1, a gene from chromosome 22q11, which is disrupted by a balanced translocation in a meningioma. Oncogene 10; 1521- 1528,1995 20. Logan JA, Seizinger BR, Athins L, Martuza RL: Loss of
the Y chromosome in meningiomas. Cancer Genet Cytogenet 45: 41-47, 1990
Zamalli: Mellingiamlardaki Kromazamal AI/amaliler
21. Liileci G, Ba~aran S, Bagcl G, Keser J: Sitogenetik uygulama y6ntemleri, 1. bask! Ankara: Metaksan, 1990. 22. Maltby EL, Ironside JW, Battersby ROE: Cytogenetic
studies in 50 meningiomas. Cancer Genet Cytogenet 31: 199- 210, 1988
23. MarkJ: Chromosomal abnormalities and their specificity in human neoplasm. Adv Cancer Res 24: 165- 172, 1977 24. Maxwell M, Shih SO, Galanopoulos T, Hedley-Whyle
ET, Cosgrove GR: Familial meningioma: analysis of expression ofNF2 protein Merlin. J Neurosurg 88: 562-569,1998
25. Olivero WC, Lister JR, Elwood PW: The natural history and growth rate of asymptomatic meningiomas. J Neurosurg 83: 222- 224,1995
26. Peyrard M, Pan HQ, Kedra
0,
Fransson I, Swahn S, Hartman K: Characterization of a new member of human beta- adaptin gene family from chromosome 22q12, a candidate meningioma gene. Hum Mol Genet 3: 1393 -1399, 199427. Poulsgard L, Ronne M, Schmidek HH: The cytogenetic and moleculer genetic analysis of meningiomas. Levine AJ, SGhmidek HH (ed), Molecular Genetics of Nervous System Tumors, birinci baskl, New York: Wiley- Uss, 1993: 249- 254s
28. Rey JA, Bello MJ, Oecampos]M, Vaquero J, Kusak EM, Sarasa JL, Pestana A: Abnor- malities of chromosome 22 in human brain tumors determined by combined cytogenetic and molecular genetic approaches. Cancer Genet Cytogenet 66:1-10, 1993
29. Ruttledge MH, Sarazin I, Rangaratnam S, Phelan LM, Twist E, Merel P: Evidence for the complete inactivation of the NF2gene in the majority of sporadic meningiomas. Nat Genet 6:180-184, 1994
30. Sawyer JR, Husain M, Pravdenkova S, Krisht A, Al-Mefty
0:
A role of telomeric and centromeric instability in the progression of chromosome aberrations in meningioma patients. Cancer 88: 440- 453; 2000 31. Seabright M: A rapid banding technique for humanchromosomes. Lancet 2: 971- 972, 1971
32. Ueki K, Wen- Bin C, Narita Y, Asai A, Kirino T: Tight associations of loss of merlin expression with loss of heterozygosity at chromosome 22q in sporadic meningiomas. Cancer Res 59: 5995- 5998; 1999 33. Vagner- Capodano AM, Grisoli F, Gambarelli
0,
SedanR, Pellet N, Oevictor B: Correlation between cytogenetic and histopathological findings in 75 human meningiomas. Neurosurg 32: 892- 900, 1993
34. Westpall M, Hansel M, Kunzman F, Halzel F, Herman HO: Spectrum of karyotyping aberrations in cultured human meningiomas. Cytogenet Cell Genet 52: 45- 49, 1989
35. Zang KO: Cytological and cytogenetical studies in human meningioma. Cancer Genet Cytogenet 6: 249-274, 1982
36. Zankl H, Zang KO: Correlations between clinical and cytogenetical data in 180 human meningiomas; Cancer Genet Cytogenet 1: 351- 356,1980
37. Ziilch KJ: Brain tumors. Their biology and pathology, Berlin, Springer- Verlag, 1986,357- 393s
