Bu memleket
I
kimin?
Muvafık olsun, muhalif ol sun, partilileri dinleyecek o- iursak bu memleket kendile rine aittir ve karşılarındaki partinin mensupları ise bi - rer üvey evlâttır. Bu iddia o kadar aldı yürüdü ki partiler arasında bir nevi ahkâm doğ du. Sigara, çay, içki, tuz gibi nesnelerin tekel elinde olma - sına aklımız bir dereceye ka dar eriyor amma, memleket dâvalarında aynı zihniyetin yerleştirilmeğe çalışılması bi
raz tuhafımıza gidiyor. Bu
fikri ortaya atanlar unutu -
yorlar ki, bu memlekette bel ki de halen ekseriyeti teşkil eden bitaraf bir zümre var -
dır. Bu memleket, partilile -
rin olduğu kadar bu zümre -
nin de malıdır. Her hangi bir
partinin mensubu olarak ko nuştuğumuz zaman, bu nok - tayı neden nazarı itibara al mıyoruz? Ben, kendi hesabı
ma, şimdiye kadar hiç bir
partiye intisap etmemiş na - muslu ve vatanperver çok in sanlar tanıyorum. Bu adam - larrn hiç olmazsa particiler kadar bu memleket üzerinde haklan yok mudur?
Kongrelerimizde olsun, di ğer sair topluluklarımızda ol sun, topyekûn memleket na mına, konuşmaya ağzımızı &- lıştırmayalım. Düşünelim ki, demokrasinin kendine mah - sus cilveleri vardır. Bu, yal nız bizim memlekette değil, dünyanın her köşesinde böy- ledir. Üç sene evvel iktidar - dan kovulan Churchill, bu - gün yine iktidardadır.
Şayet iyi birer demokrat isek, bu realiteleri, her an gözönünden uzak tutmamalı yız. ,
^ j * / S 2- Sedat Simavi
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi
