Y Â RE N LİK
Mahmut Yesari
Yazan: FİLE
Buruşuk bir zarfın için deki küskün bir aşk mektu bu kadar perişan, amma o kadar da halis. Başkalarını incitmemek için kendine gadreden o feragatli insan ki büyük çapta bir yaradılış talihini kendi cllerilc yonta yonta incelterek, küçülterek emsalsiz bir tevazu biblosu halinde kendini, nesline he diye etmiştir. Mahmul Yesa ri, hayat, maişet ve refah için değil, keyfi için yaşadı, keyfi için yazdı. Şu kısa mi safirlikte kimseyi rahatsız etmeden müddetini doldur mak ve kimseye ıztırap ver meden sessizce çekilip gidi vermek ne güzel şey!... İşte kader kandilinin fitilini dile- ğile ve böylece kendisi üf leyerek söndürdü. Kitapların dan ve mezelerinden ayıra rak onu serviler âlemine götüreli on sene olmuş.
Gözlerimin önüne geliyor. Kenarlarından taranmamış saçları sarkan şapkası arka da, traşlı çenesini kaşıyarak, yayık bir tebessümle şöyle bir bakışı vardı... Hayatın, nihayet sonu hiçe varan fel sefesini belagat ve kat’iyetle çerçeveleyen bu ifadede ve o manalı gülüşte bütün es rarlı ve nıiibhem âleme kar şı, kabbeliğe karşı ancak mücadeleden ziyade tevek küle muktedir olduğunu, mücadeleden ziyade tevek külde zevk bulduğunu ifşa eden ince, nükteli bir eda vardı.
İntizamsız ve derbeder ha yatının rüzgârları önünde bir hazan yaprağı gibi sav ruldu, gitti.
Biz, bando mıızika ile kal kan ve sonra unutuluverdi nice cenazeler gördük. Ama, levh-i mahfuzdan ebediyete mahfuzen intikal edecek olan Mahmut Yesari adı, edebiyat tarihine en nankör silginin silemiyeceği kadar sabit kalemle, keııdi kalcnü- le yazıldı.
Taha Toros Arşivi
