YBUndeNütrisyon

Yoğun Bakım Hastalarında Beslenme

Yoğun Bakımda Beslenme

• Kritik hastaların iyileşmesine katkı;

– Monitörizasyon olanaklarının artması,

– Vital organ ve sistemlerin çeşitli yöntemler ile desteklenmesi

• Morbidite ve mortalite üzerinde kesin etkili diğer faktör

– Hastaların nütrisyon durumu

• Hospitalize hastaların bakım ve tedavilerinin en önemli parçası

Yoğun Bakımda Beslenme

• Beslenme ile;

– Hücre metabolizmasının,

– vital fonksiyonların sürdürülmesi sağlanır

• Kritik hastalarda nütrisyon desteği sağlanarak

– makro ve mikro nütriyentler

Yoğun Bakımda Beslenme

• Starvasyon

– Beslenmenin yetersizliği / tümüyle kesilmesi – Karaciğer glikojeni 250-400 g

– 12 h yarısı, 24 h tümü tükenir

– Glukonogenez önemli hale gelir.

– Yanlızca nöral doku, renal medulla hücreleri ve eritrositler glukoz utilizasyonuna devam eder. – Katabolizma ile protein yıkımı

Yoğun Bakımda Beslenme

• Starvasyon

– İnsülin düzeyinin düşer,

– Adipoz dokuda lipaz enziminin aktivitesini artar – Trigliseridlerin serbest yağ asitlerine parçalanır – Keton cisimleri

– Beyin dokusunun keton oksidasyonu ile enerji elde eder

Yoğun Bakımda Beslenme

• Starvaston

– Protein yıkımı ile amino asitler dolaşıma karışır, – Karaciğer ve böbrekte deaminasyona uğrarlar. – Azot, üre ve amonyak şeklinde ekskrete edilir

– Karbonlu iskeletleri glikoneojenez ile glukoza dönüşür. – Negatif azot dengesi, kas ve adipoz kitlesi azalması

– İlk günlerinde metabolizma ve katabolizma normal düzeylerde.

– Dördüncü günden itibaren protein yıkımında azalma başlar. – Metabolizma yavaşlar.

Yoğun Bakımda Beslenme

• Stres, Travma ve Sepsis

– Katabolik yanıt / hücre yıkımı hızlanır.

– Ebb fazı: metabolizmada önemli değişiklik olmaz – Ardından hipermetabolik, hiperkatabolik bir süreç – Vucudun ihtiyacı,

• süratli bir lipoliz ve protein yıkımı ile serbestleşen • yağ asitleri ve amino asitlerden karşılanmaya çalışılır.

– Starvasyonun aksine hipermetabolizm ve proteoliz hızlanarak devam eder.

Yoğun Bakım Hastasında Malnütrisyonun Etkileri

• Solunum Sistemi

– Diafragma kas kitlesinde azalma – Solunum kas gücünde azalma – Vital kapasitede azalma

• Kardiyovasküler Sistem

– Myokard kas kitlesinde azalma – Sol ventrikül disfonksyonu

– Düşük CO

– Kalp yetmezliği

Yoğun Bakım Hastasında Malnütrisyonun Etkileri

• Yağ ve kas doku kitlesinin azalması ile ağırlık kaybı,

• Hipoalbüminemi, Kan onkotik basıncının düşmesi, Ödem, • Metabolik asidoz,

• GIS mukoza kaybı,

• İmmün yanıtta bozulma,

• Enfeksiyon riskinin artması,

• Yara iyileşmesinde gecikme, Cerrahi insizyon, sutur ve anastamozlarda komplikasyonlar,

• Kognitif fonksiyonların bozulması, Yetersiz kooperasyon • Geç mobilizasyon,

Nütrisyon Durumunun Değerlendirilmesi

• Hikaye

– Yandaş hastalıklar

– Beslenme durumunun değerlendirilmesi – Kilo kaybı – Fonksiyonel kapasite • Fizik muayene – Kas atrofileri, – Ödem, – Glossit, – Cilt döküntüsü • Antropometrik ölçümler – Boy,

– Kilo, son ağırlık değişim %’si, mutad ağırlık %’si – Üstr Kol çevresi, Triceps cilt kalınlığı

Nütrisyon Durumunun Değerlendirilmesi • Laboratuvar ölçümleri

– Albümin(‹2.2g/dl), prealbumin( Y.Ö:2-3 gün ‹20mg/dl), – Transferin (Y.Ö:9 gün)

– Prealbümin (yarı ömrü 2-3 gün) (<20 mg/dL)

– Nitrojen dengesi ([Alınan protein/6.25] – [{24 saatlik idrar nitrojeni/0.8}+2])

• > -5 N, -5 - -10 hafif, -10 - -15 orta, < -15 ağır – Lenfosit sayısı

• Gecikmiş hipersensitivite • Lenfosit sayısı( ‹ 1500/ml)

• Bioelektriksel impedans analizi • İndirekt kalorimetri

Prognostik Göstergeler

SUBJEKTİF GLOBAL DEĞERLENDİRME

A B C

KİLO DEĞİŞİMİ 6 ayda ve 2 haftada

İY İ B E S LE N M İŞ H A F İF -O R T A M A LN Ü T R . A Ğ IR M A L N Ü T R İS Y O N AĞIZDAN ALIM GIS semptomları Fonksiyonel kayıp Kas kaybı

Subkütan yağ kaybı Ödem

SGD

• SGD tek başına bir çok objektif testten daha duyarlıdır.

Nütrisyon Durumunun

Değerlendirilmesi

• Sonuç olarak,

– İdeal vücut ağırlığının %80'ine sahip veya

– son 6 ay içinde vücut ağırlığının %10'unu kaybeden, – Serum albumini 3 g/dl altında olan,

– Serum transferin 150 mg/dl altında olan, – Derinin antijenik uyarılara cevabı azalmış, – Lenfosit sayısı 1200 den az olan hastalar Nutrisyonel destek almalıdır.

Hastanede Malnütrisyon Prevalansı

• İyi beslenen % 69

• Orta derecede malnütrisyon %10 • Ağır malnütrisyon % 21

• genel iç hast. % 46 • Solunum % 45 • Cerrahi % 27 • Yaşlı % 43

Malnütrisyon riski ?

Malnütrisyon prevalansı (SGD B+C)

Pirlich M et al. German Hospital Malnütrition Study. Clin Nutr 2006; 25: 563-572

Hastanede Malnütrisyon Prevalansı

• ‘The skeletion in the hospital closet’ • NRI: % 36.3 malnütrisyon

– % 4.4 hafif, % 21.9 orta, % 10 ağır

• ABD 2485 hasta: % 94.4 malnütrisyon için risk faktörü

• Dahiliye ve gastroenteroloji: %45-62 • Brezilya 4000 hasta: % 48

Enerji gereksiniminin ölçümü

• İstirahat enerji tüketimi (REE) (BEE) (Harris-Benedict, Aub-Dubois, Schoefield)

kcal x stres faktörü

• İndirekt kalorimetri (VO2 ; VCO2)

• 25 – 35 kcal/kg (kısa yol)

• İdeal Vücut Ağırlığına göre • Diyete bağlı termojenez (DIT) yağ karbonhidrat  protein

Nütrisyonel Gereksinimlerin Saptanması HARRIS-BENEDICT DENKLEMİ

• BEH

• ERKEK: 66.5 + 13.7VA + 5B – 6.78Y • KADIN: 655 + 9.56VA + 1.85B – 4.68Y • AÇLIK - % 10-30

• ELEKTİF CERRAHİ + % 10-20 • TRAVMA + % 10-30

• SEPSİS + % 30-60 • CİDDİ YANIK + % 50-120 VA: Vucut ağırlığı, B: Boy, Y: yaş

Bazal Enerji Gereksinmesi

Beden Kitle İndeksi Yaklaşımı

BKI(kg/m²) Enerji gereksinmesi(kcal/kg/g)

‹ 15 35-40 15-19 30-35 20-29 20-25 › 30 15-20 900 kcal/m²/g(E), 850 kcal/m² /g (K) 25-35 kcal/kg

Klinik pratikte, kritik hastalarda İET’ni

tahmin etmede “basit kurallar”

• Az veya orta derecede stresi olan hastalarda

20-25 kcal/kg/gün

• Multipl travma, beyin hasarı, ağır sepsis gibi belirgin stresi olan olgularda 25-30 kcal/kg/gün

• Ağır yanık gibi aşırı stres durumunda 35-40 kcal/kg/gün • İndirekt kalorimetri yokluğunda yoğun bakım hastaları

25 kcal/kg/gün ile başlamalı ve izleyen 2-3 günde hedefe

ulaşılmalıdır

Nütrisyon Amacıyla Kullanılan

Makronütriyentler

• Karbonhidrat gereksinimi

Tümüyle ya da büyük oranda mitokondriden yoksun dokular

• Oksidatif metabolizma çok zayıf ya da yok

• ATP sadece glikoliz ( yada glikojenoliz) ile sağlanabilir • Dokular tümüyle glukoz desteğine bağlı;

• Eritrositler, immun hücreler • Kemik iliği

• Böbrek medullası

Karbonhidrat gereksinimi

Vücut dokularının glukoza olan bağımlılıkları

Dokunun tam olmayan ancak güçlü glukoz bağımlılığı

• Beyin metabolizması tüm vücut glukoz

oksidasyonunun (100-120 g/gün) en büyük kısmını içerir

• Plazma glukozunda hızlı düşme ile koma • Geri dönüşümsüz nörolojik sekeller

• Uzun süreli açlık durumunda ketonlar ve laktat da enerji sağlar

Dekstroz

• Günlük minimum KH gereksinimi 2 g/kg

• Akut stres altındaki hastada glukozun maksimum oksidasyon hızı 4-7 mg/kg/dk

• Maksimum glukoz infüzyon hızı 4-5 mg/kg/dk • Diyetteki karbonhidrat 4 kcal/g sağlar

• Aşırı KH: karaciğerde steatoz

• Volüm yüklenimine sebep olmamak için %30-50 konsantrasyonlarda dekstroz (TK %70)

• Santral venöz yol.

Lipid gereksinimi

• Yağ: 9 kcal/g enerji sağlamaktadır

• Total kalorinin % 30’u lipidlerden sağlanmalıdır

• Max yağ miktarı: 2.5g/kg/gün

• Total kalorinin en az % 7’si esansiyel yağ asitlerini içermelidir.

• Enerji ve esansiyel yağ asidlerinin sağlanmasında PN’da mutlaka olmalıdır,

• İV lipid emülsiyonları (LCT, MCT ya da karma

emülsiyonlar) 12-24 saatte 0.7-1.5 g/kg aralığında güvenle kullanılabilirler

Protein Gereksinmesi

• Protein: 4 kcal/g

• Protein, kalori hesabına katılmamalıdır. • 1g/kg ( normalde)

• 1.2-1.4g/kg(orta metabolik stres) • 1.5-2g/kg(ağır metabolik stres)

• 1 g azotun (=6.25g protein) metabolize olabilmesi için 150 kcal gereklidir.

Protein gereksinimi

• Yeterli enerji desteği ile birlikte dengeli amino asit solüsyonu 1.3-1.5 g/kg ideal vücut ağırlığı/gün

olarak infüze edilmelidir

• YB hastalarında PN endike olduğunda amino asid solüsyonu 0.2-0.4 g/kg/gün L-glutamin içermelidir (Örn; 0.3-0.6 g/kg/gün alanil- glutamin dipeptid)

ESPEN Guidelines on Parenteral Nutrition: Intensive Care, 2009

ENERJİ ve PROTEİN GEREKSİNİMİNİN BELİRLENMESİ • Enerji: – 25-30 kcal/kg – KH  1g = 4 kcal – Protein  1g = 4 kcal – Yağ  1g = 9 kcal – Yağ / KH = 30 - 50 / 70 - 50 • Protein: – Sağlıklı = 0.8 g/kg

– Hafif metabolik stres (elektif hospitalizasyon) = 1.0-1.1 g/kg

– Orta metabolik stres (komplike postop;

infeksiyon) = 1.2-1.4 g/kg – Ağır metabolik stres (majör

travma, pankreatit, sepsis) = 1.5-2.0 g/kg

VİTAMİNLER

• Vücudun normal işlev ve gelişimi için çok küçük miktarlarda gerekli olan organik bileşiklerdir

• Vücut tarafından sentez edilemez ya da yetersiz miktarda sentez edilir

• Vücutta yeri olan 13 vitamin tanımlanmıştır;

• Dördü (A, D, E, K) yağda; diğerleri (C, B1, B2, B6, B12, Folik

asit, Biotin, Pantotenik asit, Niasin) suda çözünür

Vitamin gereksinimi (günlük

Vitamin ABD İngiltere Avrupa Birliği

A (retinol) (µg) _{900 700 700} D (kolekalsiferol) (µg) _{5-10 -} -E (-tokoferol) (mg) 15 >4 0.4 /g PUFA K (µg) _{75 1/kg/gün} -B1 (tiamin) (mg) _{1.2 0.9 100 µg/MJ} B2 (riboflavin) (mg) _{1.3 1.3 1.6} B6 (piridoksin) (mg) _{1.3-1.7 1.4 15 µg/g} protein Niasin (mg) _{16 16 1.6 mg/MJ} B12 (µg) _{2.4 1.5 1.4} Folat (µg) _{400 200 200} Biotin (µg) _{30 15-100 10-200} C (askorbik asit) (mg) _{90 40 45} 36

Erişkinlerde önerilen günlük miktarlar • Çinko 2.5-4.0 mg • Bakır 0.15-1.5mg • Krom 10-15 mg • Manganez 0.15-0.80 mg • Selenyum 100 mg • Molibden 20 mg • Demir 1.2-2 mg

ESER ELEMENTLER

Yoğun Bakımda Nütrisyon Kontrendikasyonları • Metabolik asidoz • Respiratuar asidoz • Hipoperfüzyon – Hipovolemi – Şok

Düzeltilmeden Nütrisyonel Destek Tedavisi Başlatılmamalıdır

Serum Laktat > 3-4 mmol/L Hipoksi PaO2 < 50 mmHg Asidoz pH < 7.2

Hiperkapni PaCO2 > 80 mmHg Kontrendike

Beslenme Yolunun Seçilmesi

Enteral Nütrisyon

• GI mukozal atrofiyi önler

• İmmün bütünlüğün sürdürülmesi, • Sindirim sistemi florasını koruma, • bakteriyel translokasyonu azaltma, • Hepato splahnik kan akımını arttırma,

• Gastrointestinal kanama insidansını azaltma,

• İntestinal pH dengesini düzeltme ve böylece bakteriel artışı engelleme,

• İnfeksiyon ve MOF riskini azaltma, • Ucuz maliyet gibi

Kritik hastalarda resüsitasyondan sonra ilk 24-48 saat içinde

EN başlanmalıdır

Canadian Clinical Practice Guidelines for nutrition support

Enteral beslenmenin

Endikasyonları

• Oldukça geniş bir yelpazede

• GIS normal veya normale yakın olduğu her durumda

• Nütrisyonel destek ihtiyacı olan hastalar için uygulanacak ilk yöntemdir.

EN KONTRAENDİKASYONLARI

• Mutlak

– Mekanik obstrüksiyon – Paralitik ileus

– Duodenum distalinde fistüI (debisi > 500 mI/gün ise) • Relatif

– Ciddi enterit, peritonit – Ciddi diare

– Üst GI kanama – Malabsorbsiyon – Pankreatit

Enteral Beslenme Yolları

• Kısa süreli beslenme (4 haftadan az)

– Oro/nazogastrik tüp – Oro/nazoduodenal tüp – Oro/nazojejunal tüp

• Uzun süreli beslenme (4 haftadan fazla)

– Gastrostomi – Duodenostomi – Jejunostomi

Enteral Formül Seçilmesi

1) Hastanın Değerlendirilmesi

– Geçmişte ve halen var olan medikal problemleri, – yaş,

– kalori ve nütrient gereksinimi, – hidrasyon durumu,

– gastrointestinal fonksiyonları, – renal fonksiyonları,

ENTERAL ÜRÜNÜN DEĞERLENDİRİLMESİ

• _{Protein, Karbonhidrat, Lipid kaynağı}

• Kalori/ Nitrojen oranı

• Elektrolit, Vitamin, Eser Element içeriği • Lif içeriği

• Fiziksel özellikler

Osmolalite (270-700 mosm/kg H₂O) Renal solüt yük (protein, Na, K, Cl) pH >3.5 Rezidü Viskozite Kalorik yoğunluk • Bakteriyolojik güvenlik • Maliyeti 47

ELEMENTAL FORMÜLLER

• Kısmen hidrolize protein veya serbest amino asit, esansiyel yağ asidleri, MCT içerirler

• Kolay ve tama yakın emilim

• Safra ve pankreas salgılarına çok az gereksinim • Pankreatik, biliyer ve intestinal salgıların

inhibisyonu Endikasyonlar -İBH -Çölyak hastalığı

-Kısa barsak sendromu

Polimerik Formüller

• Gastrointestinal sistem, bilier ve pankreatik

fonksiyonları normal olan hastalarda

• Standart 1 ml/1 kkal

• Konsantre 1 ml/1.5 kkal protein, enerji • Lif ilaveli 1 ml/1 kkal, 15 gr/L Lif

• Hastalığa özel

• Travma-stres (qlutamin,n-3 yağ a,arginin,RNA vb.) • Böbrek disfonksiyonu (düşük protein,elektrolit,

enerji az sıvı)

• Pulmoner disfonksiyon (yağ oranı yüksek)

MODÜLER FORMÜLLER

• Protein

• Glikoz polimerleri

• Toz formdadırlar.

• Spesifik gereksinmeleri karşılarlar

• Yardımcı ek kullanım içindir

İMMÜNNÜTRİENTLER

• Glutamin • Arginin

• Omega – 3 yağ asitleri • Nükleotidler

• A, C, E Vitaminleri • Posa

EN ÜRÜNLERİ

• Standart ürünler: 1 kcal/1 mL, 250-320 mosm

• Enerji plus ürünler: 1.5 kcal/1 mL, hacim kısıtlaması gereken hastalar

• Lifli ürünler, Yüksek proteinli ürünler, -3 yağ asidi içeren ürünler (ARDS hastaları için)

• İmmünonütrisyon ürünleri

• Diabetik ürünler: 0.9-1 kcal/1 mL, %40-55 KH (yavaş salınımlı), %45-60 yağ (tekli doymamış yağ asidi), lif

• Kronik böbrek hastalığı için ürünler: yüksek kalori, düşük protein, sıvı ve K+

• Kronik akciğer hastalıkları için: %35 KH, %65 yağ • Ventilatör bağımlı hastalar için ürünler

Enteral Beslenme Yöntemleri

• Bolus beslenme:

– Her 3-4 sa bir 200-300ml, 30 dk aşacak şekilde. 350 ml’den fazla önerilmez.

• İnfüzyon ile beslenme:

– 20cc/sa infüzyon başlanır, 4 saatte bir gastrik rezidü bakılır, rezidü‹150-250ml doz iki katına çıkarılarak arttırılır. Hedef 80-120ml/sa, 24 saat devamlı

• Periyodik beslenme:

– Barsak istirahati ve postabsorptif süreye izi verecek şekilde periodik aralıklı beslenme

Enteral beslenmeye başlama

• Seçilen solüsyon ve hastanın gereksinimlerini karşılayacak miktar belirlenir

• Sulandırmadan, 25-50 ml/saat ile başlanır

• Enteral beslenme sırasında hastanın başını en az 30-45

0 _yükselt

• Sorun çıkmadığı sürece her 8-12 saatte bir infüzyon hızının iki katına çıkılır veya her 8 saatte bir 10 ml artırılır

• Gastrointestinal intolerans (karın ağrısı, bulantı,

diyare, distansiyon) gelişirse bir adım geri dönülür, sorun düzeldikten sonra tekrar artırılır

• Hedef miktara ulaşılıncaya kadar gerekli ilaveler ek

EN KOMPLİKASYONLARI

• Metabolik

– Hipernatremi, Aşırı hidrasyon, dehidratasyon, hiperglisemi, elektrolid dengesizlikleri

• Non-metabolik

– İshal (> 1 L/gün)

– Aspirasyon (pnömoni)

– Rezidü (Verilen miktarın >%50’si veya >150-250 mL)

• Mekanik

– Obstrüksiyon – Özofajit

Parenteral Nütrisyon

• Hastalara gereksinimleri olan besin

maddelerinin yeterli ve dengeli olarak kısmen veya tamamen parenteral yolla verilmesidir. • Amaç:

• Malnütrisyon oluşmadan yaşamın sürdürülmesi, • Malnütrisyon oluştuğunda bu durumdan

kurtarılmasıdır.

Parenteral Nütrisyon Endikasyonları

beslenmelidirler C

•3 gün içerisinde normal beslenmeye geçmesi beklenmeyen, 24-48 saat içerisinde EN kontrendike olan ya da EN tolere

edemeyen tüm hastalar PN ile beslenmelidirler C

•2 gün sonunda enteral yolla hedeflenenden daha az beslenen hastalarda PN desteği düşünülmelidir C

2009

PARENTERAL NÜTRİSYONUN

UYGULAMA YOLLARI

• Parenteral nütrisyon tedavisi kısmi veya tam intravenöz nütrisyondur

• Parenteral nütrisyon periferik veya santral ven erişimi yoluyla kullanılır

• Önemli: Verilecek sıvıların osmolaritesi

900 mOsm/L’den fazlaysa mutlaka santral ven yolu kullanılmalıdır

PERİFERİK PARENTERAL NÜTRİSYON

• Osmolaritesi < 900 mOsm/L olan solüsyonlar • Dekstroz solüsyonu < % 15

• Aminoasit solüsyonu < % 3 - 3.5 • Lipidler uygun

• Kısa süreli (santral kateter takılana kadar) destek • Yetersiz enteral nutrisyona destek

• Parenteral Nütrisyonda temel hedef “Santral Parenteral Nutrisyon olmalıdır

• _{TPN solüsyonları “Compounder Cihazı” ile tek torbada}

hazırlanır.

• _{Bu işlem beslenme destek ekibi tarafından, özel ortam ve}

aseptik şartlarda yapılmalıdır

• _{Kullanılan solüsyonlar birbiriyle geçimli olmalıdır} • _{Doldurulmuş torbalar kısa sürede kullanılmalıdır} • _{Gerekiyorsa 4-8°C’de saklanmalıdır}

TÜM BESİN ÖGELERİ TEK TORBADA All in One(AiO)

TEK TORBA KARIŞIMLARI

All in One(AiO)

AVANTAJLARI

• Kateter problemlerinin azalması

• Bireysel /hastaya özgü formüllerin hazırlanabilmesi • Konsantre solüsyonların kullanılabilmesi

• İsrafın önlenmesi

• _{DEZAVANTAJLARI}

• Partikülleri görmekte güçlük

• Günlük order ve hazırlama gereksinimi • Stabilite problemleri

• Hazır ürünler: Tamamen fabrikasyon hazırlandıkları için kontaminasyon riski çok azdır

• Çeşitli miktarlarda aminoasit,dekstroz ve lipid içeren,

kullanılmadan hemen önce karıştırılarak hazırlanan solüsyonlardır • Compaunder’da hazırlanan torbalara göre daha ekonomiktir

• Hastanın bir günlük gereksinimini içeren bir torbanın 24 saatte ve sabit bir hızla tüketilmesi substratların maksimum kullanımına fırsat tanır

• _{Genellikle geçiş dönemlerinde kısa süreli kullanım için uygundurlar.}

Yeni bazı solüsyonlar daha uzun süreli kullanım için uygundurlar

• _{Bireye özgül değildir, Besin öğelerinin oranları her hasta için}

PARENTERAL NÜTRİSYONA BAŞLAMA VE SONLANDIRMA

• _{Hedef doza çıkarken;}

– ilk gün : 1/3 doz

– _{ikinci gün : 2/3 doz} – üçüncü gün : tam doz

• Enteral beslenmeye geçilip, parenteral nütrisyon kesilirken de aynı şekilde kademeli olarak azaltılır

• Volüm kısıtlaması gerekenler, insüline bağımlı DM, steroid kullananlar, refeeding sendromu riski bulunanlarda

hedeflenen miktara daha uzun bir sürede çıkılmalıdır.

TPN Eklemeyi Unutma !!!

• TPN alan hastada günlük nütrisyon protokolüne:

– Suda ve yağda eriyen vitaminler

– Eser elementler (Fe, Zn, Mn, Cu, Cr, Mo, Se, F, I) – Glutamin

PN ÖRNEĞİ • Protein: 1g/kg = 80 g = 1000 mL %8.5 Protein (%8.5 Freamin) • KH: 2100 x [0.6-0.7] = 1260-1470 kcal = 300-350g Dx 1000 -1200 mL %30 Dx • Yağ: 2100 x [0.3-0.4] = 630-840 kcal = 70-95 gr lipid 400-475 L %20 Lipid • Na: 1 mMol/kg • K: 1 mMol/kg • Ca: 10 mMol • Mg: 5 mMol • P: 0.1 mMol/kg • Vit+eser element: Günlük – Cernevit – Tracutil – Omegaven – Dipeptiven 25 kcal. x 80 kg = 2100 kcal/gün

PN KOMPLİKASYONLARI

• Mekanik (pnömotoraks, emboli) • İnfeksiyöz (kateter ilişkili sepsis) • Metabolik

– Hiperglisemi, hipernatremi

– Elektrolit dengesizliği (“Refeeding sendromu”) – Karaciğer fonksiyonlarında bozulma (karaciğer

yağlanması)

– Üre miktarında artış – Mikrobesin eksikliği

YBÜ Beslenme Desteğinin İzlenmesi Saatlik • Glukoz Günlük • Endikasyonlar • Erişim yolu/yolları • Komplikasyonlar • Vücut ağırlığı ? Haftalık • Prealbümin • Nitrojen dengesi Duruma göre • Kan biyokimyası

Sonuç

• Hospitalize hastalarında malnütrisyon önemli bir sorundur

• Yoğun bakım hastalarına hemodinamik olarak stabil olmalarını takiben nütrisyonel açıdan destek

başlanmalıdır

• GI Traktüsü çalışan olgularda Erken Enteral Nütrisyon önemlidir

• Enteral beslenme kontraendike ve yetersiz ise ek /tam parenteral beslenme uygulanmalıdır