• Sonuç bulunamadı

4. BULGULAR VE TARTIŞMA

4.1. Nicel Verilerden Elde Edilen Bulgular

fen eğitimi alan öğrencilerin yaratıcı düşünme ön test puanlarında anlamlı bir farklılık yoktur.

Deney ve Kontrol Gruplarının Yaratıcı Düşünme Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.2. Deney ve Kontrol Gruplarının Yaratıcı Düşünme U Son Test Sonuçları

Grup n Sıra

Ortalaması

Sıra Toplamı U p

Deney 18 18,17 327,0 156,00 ,849

Kontrol 18 18,83 339,0

Bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan öğrenciler ile ders kitabındaki etkinliklere dayalı fen eğitimi alan öğrencilerin uygulama sonrasındaki Torrance Yaratıcı Düşünme Testinden aldıkları puanların Mann Whitney-U Testi sonuçları tablodaki gibidir. On iki hafta süren bu deneysel çalışma sonunda deney ve kontrol gruplarının Yaratıcı Düşünme Testi puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. U=156,00, p>,05. Sıra ortalamaları dikkate alındığında bu uygulamada, bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile mevcut öğretim programıyla fen eğitimi alan öğrencilerin yaratıcılıklarında anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir.

Deney ve kontrol gruplarının Yaratıcı Düşünme son test puanları arasında anlamlı bir fark bulunamamasının sebepleri olarak; ulaşılabilen örneklemin yani çalışma grubu öğrencilerinin sayısının fazla olmaması, uygulama süresinin alınan izinle (12 hafta) sınırlı olması gibi etkenler düşünülebilir.

Deney Grubunun Yaratıcı Düşünme Ön Test-Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.3. Deney Grubunun Yaratıcı Düşünme Ön Test- Son Test Puanlarının Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları

Son test- Ön test n Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p

Negatif Sıra 3 2,17 6,50 3,319 ,001

Pozitif Sıra 14 10,46 146,50

Eşit 1

Bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan deney grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve uygulama sonrası Yaratıcı Düşünme Testi puanlarının anlamlı

bir farklılık gösterip göstermediğine ilişkin Wilcoxon işaretli sıralar testi sonuçları tabloda verilmiştir. Ön teste göre son test puanını düşüren üç öğrenci, ön teste göre son test puanını yükselten on dört öğrenci ve her iki testten aynı puanı alan bir öğrenci bulunmaktadır. Analiz sonuçları bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan öğrencilerin Yaratıcı Düşünme Testi puanları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir, z = 3,319, p<,05. Fark puanlarının sıra ortalaması ve toplamları dikkate alındığında, gözlenen bu farkın pozitif sıralar, yani son test puanı lehinde olduğu görülmektedir. Deney grubu öğrencilerinin Yaratıcı Düşünme ön test- son test puanları arasında anlamlı bir fark oluştuğu söylenebilir.

Kontrol Grubunun Yaratıcı Düşünme Ön Test-Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.4. Kontrol Grubunun Yaratıcı Düşünme Ön Test- Son Test Puanlarının Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları

Son test- Ön test n Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p

Negatif Sıra 5 5,60 28,00 2,50 ,012

Pozitif Sıra 13 11,00 143,00

Eşit 0

Ders kitabındaki etkinliklere dayalı öğretimin gerçekleştirildiği kontrol grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve sonrası Yaratıcı Düşünme Testi puanlarının anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğine ilişkin Wilcoxon işaretli sıralar testi sonuçları tabloda verilmiştir. Ön teste göre son test puanını düşüren beş öğrenci, ön teste göre son test puanını yükselten on üç öğrenci bulunurken, her iki testten aynı puanı alan öğrenci bulunmamaktadır. Analiz sonuçları ders kitabındaki etkinliklere dayalı fen eğitimi alan öğrencilerin Yaratıcı Düşünme Testi puanları arasında anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir, z = 2,50, p<,05. Fark puanlarının sıra ortalaması ve toplamları dikkate alındığında, gözlenen bu farkın pozitif sıralar, yani son test puanı lehinde olduğu görülmektedir. Kontrol grubu öğrencilerinin Yaratıcı Düşünme ön test- son test puanları arasında anlamlı bir fark olduğu söylenebilir.

Deney ve kontrol gruplarının son test puanları arasında anlamlı bir farklılık görülmezken, grupların ön test puanları ile son test puanlarının anlamlı şekilde farklılaşmasının sebebi zaman içerisinde öğrencilerin bilişsel ve psikomotor gelişimlerinin artmasından kaynaklandığı düşünülebilir. Bir başka sebepte ders

kitabına dayalı çeşitli etkinliklerin bilimsel hikâyelere dayalı uygulamaların kazandırdığı etkiyi sağlamış olmasından olabilir. Bu yüzden hem deney hem de kontrol grubu öğrencilerinin son test puanlarının artması beklenen bir sonuçtur.

4.1.2. Fene Yönelik Tutum Ölçeğinden Elde Edilen Bulgular

2. Alt Problem: Ders kitabındaki etkinliklere dayalı öğretimin gerçekleştirildiği kontrol grubu ile bu etkinliklere ek olarak bilimsel hikâyelerle desteklenen öğretimin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin fen tutumları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Tutumu Ön Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.5. Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Tutumu U Testi Ön Test Sonuçları

Grup n Sıra

Ortalaması

Sıra Toplamı U p

Deney 18 18,44 332,00 161,00 ,975

Kontrol 18 18,56 334,00

Bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan öğrenciler ile ders kitabındaki etkinliklere dayalı fen eğitimi alan öğrencilerin uygulama öncesindeki Fene Yönelik Tutum Ölçeğinden aldıkları puanların Mann Whitney-U Testi sonuçları tablodaki gibidir. Çalışmanın başında yapılan Tutum Ölçeğinde deney ve kontrol gruplarının aldıkları puanlar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. U=161,00, p>,05. Sıra ortalamaları dikkate alındığında, bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile mevcut öğretim programıyla fen eğitimi alan öğrencilerin yaratıcılık ön test puanlarında anlamlı bir farklılık yoktur.

Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Tutumu Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.6. Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Tutumu U Testi Son Test Sonuçları

Grup n Sıra

Ortalaması Sıra Toplamı U p

Deney 18 19,19 345,50 149,50 ,692

Kontrol 18 17,81 320,50

Bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan öğrenciler ile ders kitabındaki etkinliklere dayalı fen eğitimi alan öğrencilerin uygulama sonrasındaki Fene Yönelik Tutum Ölçeğinden aldıkları puanların Mann Whitney-U Testi sonuçları tablodaki

gibidir. On iki hafta süren bu deneysel çalışma sonunda deney ve kontrol gruplarının Tutum Ölçeği puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. U=149,50, p>,05. Sıra ortalamaları dikkate alındığında, bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan deney grubu öğrencileri ile mevcut öğretim programıyla fen eğitimi alan öğrencilerin tutumlarında bir fark tespit edilememiştir.

Deney Grubunun Fen Tutumu Ön Test- Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.7. Deney Grubunun Fen Tutumu Ön Test- Son Test Puanlarının Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları

Son test- Ön test n Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p

Negatif Sıra 6 8,58 51,50 ,857 ,391

Pozitif Sıra 10 8,45 84,50

Eşit 2

Bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan deney grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve sonrası Fene Yönelik Tutum Ölçeğinden aldıkları puanlarının anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğine ilişkin Wilcoxon işaretli sıralar testi sonuçları tabloda verilmiştir. Ön teste göre son test puanını düşüren altı öğrenci, ön teste göre son test puanını yükselten on öğrenci ve her iki testten aynı puanı alan iki öğrenci bulunmaktadır. Analiz sonuçları bilimsel hikâyelerle desteklenen fen eğitimi alan öğrencilerin Tutum Ölçeği puanları arasında anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir, z = ,850, p>,05. Bu uygulamada deney grubu öğrencilerinin Fene Yönelik Tutumlarında anlamlı bir değişiklik tespit edilmemiştir.

Kontrol Grubunun Fen Tutumu Ön Test- Son Test Puanlarına İlişkin Bulgular:

Tablo 4.8. Kontrol Grubunun Fen Tutumu Ön Test- Son Test Puanlarının Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları

Son test- Ön test n Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p

Negatif Sıra 8 8,94 71,50 ,237 ,812

Pozitif Sıra 9 9,06 81,50

Eşit 1

Ders kitabındaki etkinliklere dayalı öğretimin gerçekleştirildiği kontrol grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve sonrası Fene Yönelik Tutum Ölçeğinden aldıkları puanlarının anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğine ilişkin Wilcoxon işaretli sıralar testi sonuçları tabloda verilmiştir. Ön teste göre son test puanını düşüren

sekiz öğrenci, ön teste göre son test puanını yükselten dokuz öğrenci ve her iki testten aynı puanı alan bir öğrenci bulunmaktadır. Analiz sonuçları ders kitabındaki etkinliklere dayalı öğretimin gerçekleştirildiği kontrol grubu öğrencilerinin Tutum Ölçeği puanları arasında anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir, z = ,237, p>,05.

Kontrol grubu öğrencilerinin Fene Yönelik Tutumlarında anlamlı bir değişiklik tespit edilmemiştir.

Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin Fene Yönelik Tutumlarında herhangi bir fark oluşmamasının sebebi, uygulama için geçen sürenin tutumlarda bir değişiklik oluşması için yeterli olmaması ve çalışma grubundaki öğrenci sayısının ulaşılabilir örneklemden dolayı yüksek olmaması olarak düşünülebilir.