• Sonuç bulunamadı

ÇalıĢmamızın daha önceki bölümlerinde de belirttiğimiz gibi, yabancılara Türkçe öğretimi edebiyat alanında çok yenidir. Dolayısıyla bu hususta çalıĢılan tezler ve makaleler de çok sayıda değildir. Bizim, çalıĢmamızda sunduğumuz Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde Ģiir metinlerinden yararlanmanın ise bir yöntem olarak alana yeni bir ses getirmesi düĢünülmektedir. Bu doğrultuda yaptığımız literatür taraması neticesinde, yeri geldikçe istifade ettiğimiz diğer çalıĢmaların isimleri ve konuları aĢağıda zikredilmiĢtir:

Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yazılmıĢ makaleler

Barın, E. (1994 ). Yabancılara Türkçenin öğretimi metodu. A.Ü. TÖMER Dil Dergisi, Ankara, Ankara Üniversitesi Basımevi,17, 53-56.

Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçenin öğretiminde temel söz varlığının önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları,”Türkçe‟nin Öğretimi Özel Sayısı”, 13, 31117, Niğde.

Barın, E. (2007,22-23 Kasım).Yabancılara Türkçe öğretiminde kısa filmlerin yeri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Türkiye‟de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Kongre Bildiriler Kitabı, 191-195.

Barın, E. (2008). Yabancılara Türkçe öğretiminde motivasyonun önemi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7.

Barın, E. (2008). Yabancılara Türkçe öğretiminde Nasrettin Hoca fıkralarının yeri. Türk Yurdu Dergisi, 255.

Barın, E.(2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 19-30.

Bayraktar, N. (2002, 22-25 Haziran). Yabancılara Türkçe öğretiminin tarihsel geliĢimi. I. Uluslar arası Truva-Çanakkale Dil Eğitimi ve Okul Gelişimi Sempozyumunda sunuldu, Çanakkale.

BölükbaĢ, F.(2004, 15-16 Nisan). Yansıtıcı öğretim ile yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Dünyada Türkçe Öğretimi 6 Sempozyumunda sunuldu, Ankara.

Güzel, A. (2010, Bahar). Türkçe eğitimi bölümlerinde kurulması gerekli görülen ana bilim dalları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 371-383.

Kuzu, T.S. (2004). EtkileĢimsel Model‟e uygun okuma öğretiminin Türkçe bilgilendirici metinleri anlama düzeyine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 55-77.

Mert, O. (2002). Türkçenin eğitim ve öğretimi üzerine bir bibliyografya denemesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 19, 349-381.

Sağlam, F. (2006). Türk - Alman örnekleminde karma evli çiftlerin çocuklarındaki dilsel geliĢim üzerine. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 23(1), 231-241.

Tosun, C. (2005, Nisan). Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesi. Journal of Language and Linguistic Studies, Vol.1, No.1.

Uçgun, D. (2006, Güz). Yabancılara Türkçe öğretiminde sözcük dağarcığını geliĢtirme teknikleri. TÜBAR-XX: Niğde. 217-227.

Ungan, S. (2006, Ağustos). Avrupa Birliğinin dil öğretimine karĢı tutumu ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 217-226.

Yağmur, K. (2010, Güz). Batı Avrupa‟da uygulanan dil politikaları kapsamında Türkçe öğretiminin değerlendirilmesi1. Ahmet Yesevi Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı Bilig,55,221-242.

Yüce, S. (2005, Nisan). ĠletiĢim Ve Dil: Yöntemler, Avrupa Dil Portföyü Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi. Journal of Language and Linguistic Studies, Vol.1, No.1.

Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yazılmıĢ tezler

Akdoğan, G. (1993). Yabancıların Türkçe öğreniminde ad durumu ve çekim açısından sık rastlanan yanlışlar ve nedenleri. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilgiler Enstitüsü, Ankara.

Altıner , Ġ. (1996). Üniversite giriş sınavlarında (ÖSS-ÖYS-YÖS) yabancı dil ve anadil olarak Türkçe testleri ile "yabancılar için Türkçe" kitaplarındaki Türkçe testleri üzerine açıklayıcı ve eleştirisel bir yaklaşım. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Balcı, S. (1994). Türkçenin ana dili ve yabancı dil olarak öğretimi üzerine bir araştırma. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġzmir.

Barın, E.(1992). Yabancılara Türkçenin öğretiminde bir metot denemesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Benhür, M.H. (2002). Türkçenin yabancılara öğretiminde tartışılmayan ana kavramlar. YayımlanmamıĢ Doktora Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Camkıran, Ö. (2007). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için şimdiki zamanın metinlerle öğretimi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġzmir.

Dilek, Ġ. (1995). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde özgün metinlerle çalışma yolları. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Dilidüzgün, ġ. (1995). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazınsal metinler. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Duru, H. (2009). Atasözleri ve deyimlerin yabancılara öğretilmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Durukan, O. (1999). Yabancılara Türkçe öğretimi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.

Erol, H.F. (2008). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde bildirme ve tasarlama kiplerinin öğretimi ve sıralaması. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Ersoy, S. (1997). Türkçe öğrenen yabancıların yazılı anlatım yanlışlarının dilbilgisi açısından değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilgiler Enstitüsü, Ankara.

Gedik, D. (2009). Yabancılara Türkçe öğretimi (Ankara Üniversitesi TÖMER ve Gazi Üniversitesi TÖMER örneği). YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

KoĢucu, F.Z. (2007). Türkçenin yabancılara öğretiminde ulaçların düzeylere göre incelenmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Özkan (AltaĢ), A. (1992). Yabancıların Türkçeyi öğrenmeleri esnasında yaptıkları isim hâl ekleri yanlışları ve bu konunun değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Pirinç, D. (2010). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ortaçların incelenmesi ve öğretimi Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı orta 2 örneğinde- . YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Toprak, D. (2010). Yabancı dil olarak Türkçe derslerindeki çalışma biçimlerinde yeni yönelimler. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Ülker, N. (2007). „Hitit Ders Kitapları‟ örneğinde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kültür aktarımı sürecine çözümleyici ve değerlendirici bir bakış. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Zengin, R. (1995). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde alıştırmalar. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ġstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.

Yabancı dil eğitimi denildiğinde ülkemizde ilk akla gelen Ġngilizcedir. Bunun sebebi Ġngilizcenin birçok ülkede yabancı dil olarak öğretilmesi ve Ġngilizcenin birçok alanda ortak dil olarak kullanılmasıdır. Bu anlamda değerlendirildiğinde Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesiyle ilgili çalıĢmaların yapıldığı alan, Ġngilizceyle kıyaslanamasa da son dönemlerde meydana gelen siyasi ve politik olaylar baĢta olmak üzere birçok nedenden dolayı geliĢmeye devam eden ve hızla önem kazanan bir alan hâline dönüĢmektedir. Özellikle, ülkemizin Avrupa Birliğine girme sürecinde olması Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesinde çok önemli bir fırsat olarak görülmektedir.

Fakat çalıĢmamızın çeĢitli kısımlarında da değindiğimiz gibi Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesi hususunda yöntem sıkıntısı bulunmaktadır. Hedef kitleye aktarılan bilgi somutlaĢtırılamadığı için kalıcılık sağlanamamakta dolayısıyla Türkçe öğretimi çoğu zaman dil bilgisi kurallarının ezberletilmesinden ileriye gidememektedir. Özellikle, kavram dünyasının zenginleĢtirilebilmesi, kelime öğretiminde kalıcılığın sağlanabilmesi ve öğretilenlerin somutlaĢtırılabilmesi için yeni yöntemler geliĢtirilmesi; bununla beraber ders araçlarının zenginleĢtirilmesi zorunludur.

Yüksek lisans ve doktora tezlerinin dahi çoğunun yayınlanmadığı göz önüne alınırsa bizim çalıĢmamızın, yöntem olarak bir ilk olma özelliğiyle ayrıca sonunda oluĢturduğumuz antolojisiyle alanda yazılmıĢ ders kitapları için ek kaynak olma özelliğine sahip olabileceği düĢünülmektedir. Yabancılara Türkçe öğretimi alanına yeni bir ses getirecek olan çalıĢmamızın, ders araçları ile ilgili sıkıntının giderilmesi için gelecekte yapılacak çalıĢmalara ıĢık tutacağını umuyoruz.

3. BÖLÜM

YÖNTEM

AraĢtırmanın yönteminin tanıtıldığı bu bölümde araĢtırma modeli, evren ve örneklem, verilerin toplanması ve analizi yer alacaktır.

3.1.AraĢtırmanın modeli

Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde Ģiir metinlerinden yararlanma konulu bu araĢtırmada tarama modeli kullanılmıĢtır. Tarama modeli, var olan bir durumu var olduğu Ģekliyle betimlemeyi amaçlar. AraĢtırmaya konu olan olay, birey ya da nesne, kendi koĢulları içinde ve olduğu gibi tanımlanmaya çalıĢılır. Onları, herhangi bir Ģekilde değiĢtirme, etkileme çabası gösterilmez. Önemli olan, bilinmek istenen Ģeyin gözlenip, belirlenebilmesidir (Karasar, 2003: 77).

3.2.Evren ve örneklem

ÇalıĢmanın evrenini Ģiirler ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi üzerine yapılan çalıĢmalar oluĢturmaktadır. Örneklem seçimi “oransız eleman örnekleme” yoluyla yapılmıĢtır. “Oransız eleman örnekleme, evrendeki tüm elemanların birbirine eĢit seçilme Ģansına sahip oldukları örnekleme türüdür. Buna basit tesadüfî örnekleme, yalın örnekleme, yansız örnekleme gibi adlar da verilmektedir” (Karasar, 2009:113).

AraĢtırma sonucu elde edilen metinler dil bilgisi öğretimi, konuĢma ve yazma becerisi kazandırma, kelime öğretme gibi alanlarda hedef kitlenin kültürel özellikleri göz önünde bulundurularak seçilmiĢ; metinlerin analizleri ve değerlendirmeleri yapılmıĢtır.

3.3.Verilerin toplanması

Veri toplama araçları belgesel tarama yoluyla elde edilmiĢtir. Bu çalıĢmada Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi üzerine yapılan yayınlarla birlikte yabancı dil öğretimi üzerine yapılan yayınlar veri araçları olarak kullanılmıĢtır. Karasar(2009:183), “Mevcut kayıt ya da belgelerin, veri kaynağı olarak, sistemli incelenmesi” olarak ifade edilen bu tekniğin doküman metodu olarak da tanımlandığını belirtir.

Belgesel tarama “genel tarama ve içerik çözümlemesi” amaçları doğrultusunda yapılabilmektedir. Bu çalıĢmada “genel tarama” yapılarak alan yazını incelenmiĢtir. Ġlgili yayınlar belirlenip listelendikten sonra Milli Kütüphane‟den, YÖK Ulusal Tez Merkezinden, Gazi Üniversitesi Merkez Kütüphanesinden ve internet ortamından elde edilmiĢtir.

3.4.Verilerin analizi

Elde edilen belgelerden amaca uygun bilgiler not alma tekniği kullanılarak sınıflandırılmıĢ ve yorumlanmıĢtır. ÇalıĢmaya katkı sağlayacağını düĢünülen Ģiirler, daha öncede belirtildiği gibi tarih ya da dönem sırası göz önünde bulundurulmaksızın toplanmıĢtır. Belgesel tarama yoluyla elde edilen metinler tek tek incelenmiĢ, her metnin dil öğretiminde hangi amaca hizmet edebileceği tespit edilmiĢtir. Ayrıca, metinleri örnek teĢkil edebilecekleri amaçlara göre destekleyecek resimler de özenle seçilmiĢ ve çalıĢmanın ilgili bölümlerine eklenmiĢtir.

4.BÖLÜM