• Sonuç bulunamadı

3. İŞ DOYUMU TANIMI ve KURAMLARI

3.5. İş Doyumu İle İlgili Yapılmış Çalışmalar

Şiddetin yaygın olduğu acil birimler doğası gereği stresli çalışma ortamı olarak bilinmektedir. Acil birimler içerisinde yer alan ambulans hizmetlerinde görev yapanlar, farklı olarak sıklıkla uygunsuz ve öngörülemeyen koşullarda yaşam ve ölüm baskısı altında, bulaşıcı hastalık tehdidi ve hasta yakınlarının baskısı altında hızlı hareket etmek ve tıbbi bakım sunmak zorunda kalmaktadırlar. Bu durumlar ambulans çalışanlarının görevlerini yaparken büyük stres altında kalabildiklerinin göstergesidir (E. Journal of new World, 2014,(yayın no:3C0121) ss.54-69).

1978’de Brown Üniversitesinde yapılan bir çalışmada diğer insanların iyi olmaları için belirli bir sorumluluk yüklenen bazı mesleklerde çalışan insanların stresle ilgili rahatsızlıkları daha fazla ortaya çıkmıştır. İnsan servisi alanlarında çalışan kişilerin yüksek düzeyde kalp krizi, şeker hastalığı, dolaşım sistemi rahatsızlıkları, evlilik problemleri, iş doyumsuzluğu ve daha fazlasını yaşadıkları tespit edilmiştir. Hekimler, hemşireler, diğer sağlık çalışanları, öğretmenler, sosyal çalışmacılar, avukatlar, itfaiyeciler, rahip ve rahibeler,danışmanlar ve polis memurları gibi düzenli olarak diğerlerine yardım edenler bireysel stresin negatif etkilerini daha fazla yaşadıkları ortaya çıkmıştır (Greenberg a.g.e ,1984, s.3).

Hollanda’da Ploeg ve Kleber tarafından, İsveç’te ise Aasa tarafından yapılan çalışmalarda ambulans çalışanlarının çalışma şartları, hastalanma ve yaralanma durumlarının, amirlerinden destek görememenin, fiziksel zorlukların ve işlerini yaparken hatalı kararlar verme endişelerinin kendilerini kaygılandırdığını belirtmişlerdir. Her iki araştırmada da çalışanlarda gerginlik oluşturan bu durumların olması, tükenmişliğin, post travmatik stres bozukluğunun, yorgunluğun, baş ve karın ağrısı gibi değişik somatik şikayetlerinde artmasına sebep olduğunu belirtilmiştir (Ploeg ve Kleber, 2003, ss.40-46, Aasa vd, 2005, ss.251-258).

Romanya’ da ülke genelinde acil servis çalışanları olarak hemşire, doktor, acil tıp teknisyeni, paramedik ve şoförlerin dahil edildiği bir çalışmada; çalışanların duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma oranlarının ölçülmesi hedeflenmiştir. Çalışma sonucunda hekimlerde diğer bütün acil servis çalışanlarına göre daha fazla duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma bulunmuştur (Popa vd, 2010, ss.207-215).

Oflazlı ebelerin iş doyum düzeylerini belirlemeye yönelik yapmış olduğu çalışmasında; ebelerin genel iş doyum düzeylerinin kararsız doyumdan düşük doyuma doğru bir kaymaya sahip olduklarını ve ebelerin en yüksek doyum sağladıkları boyut işin kendisi, en düşük doyum sağladıkları boyutun ise ücret olduğunu belirtmiştir (Oflaslı, 2002, s.93).

Benzer bir çalışmada Aksayan tarafından yapılmıştır. Aksayan tarafından “Koruyucu ve Tedavi Edici Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyumu Etmenlerinin İrdelenmesi” isimli çalışmasında 183 hemşireden veri toplanmış ve

hemşirelerin en yüksek doyumu sağladıkları etmenin işin kendisi, içeriği iken en düşük doyumu ise ücret boyutunda sağladıkları belirlenmiştir (Aksayan, 1990, s.79).

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

112 ACİL SAĞLIK HİZMETLERİ ÇALIŞANLARINDA İŞ DOYUMU; ANKARA İLİ ÖRNEĞİ

4.1. YÖNTEM:

4.1.1 Araştırmanın Türü:

Ankara İl Ambulans Servisinde Çalışan Personelin iş doyum düzeylerini ölçmek amacıyla yapılan tanımlayıcı türde tasarlanmış bir araştırmadır.

4.1.2. Araştırmanın Yeri ve Zamanı:

Araştırma Ankara ilinde 01-28 Şubat/2015 tarihleri arasında Ankara il ambulans servisi başhekimlik binası, Komuta kontrol merkezi ve 112 istasyonlarında gerekli makamlardan izinler alınmak kaydıyla gerçekleşmiştir.

4.1.3. Araştırmanın Evren ve Örneklemi:

Araştırmada Ankara İl Ambulans Servisinde çalışan 1800 personelin 1/3’ üne ulaşılması hedeflenmiştir. Basit rastgele örnekleme yöntemi uygulanarak 600 anket formu dağıtılmış dağıtılan anketlerin 150 tanesinin hiç doldurulmadığı tespit edilmiştir.

112 istasyonlarının nöbet usulü ile çalışması, istasyonların birbirlerinden uzak konumlarda bulunmaları ve bazı istasyonların ilçelerde yer alması istasyonlara ulaşımı zorlaştırmıştır. İstasyonların sürekli vakada olmaları ve istasyona dönememeleri anketlerin doldurulmasını ve daha geniş bir guruba ulaşmayı kısıtlamıştır. Bütün bu şartlar altında doldurularak geri dönen ve geçerli olan anket sayısı 262 olarak tespit edilmiştir. Anketlerin doldurulma oranı %44 (262/600) olarak bulunmuştur.

4.1.4. Veri Toplama Aracı ve Yöntemleri:

Araştırmada 112 çalışanlarının iş doyumları ve demografik bilgilerini toplamak amacıyla anket formu kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilmiş demografik

bilgiler anket formu ve iş doyum düzeyinin ölçülebilmesi amacıyla Weiss, David, England ve Lofguist (1967) tarafından geliştirilen ve 20 sorudan oluşan “Minnesota İş Doyum Ölçeği” kullanılmıştır. Minnesota iş doyum ölçeği Baycan (1985) tarafından Türkçeye çevrilip, geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları yapılmıştır. (Cronbach Alpha=0,77)

Minnesota iş doyum ölçeği 1-5 arasında puanlanan beşli likert tipte bir ölçektir. Ölçek puanlamasında; Hiç memnun değilim=1 puan, Memnun değilim=2 puan, Kısmen memnunum=3 puan, Memnunum=4 puan, Çok memnunum=5 puan olarak değerlendirilmektedir. Ölçekte ters soru bulunmamaktadır. Minnesota iş doyum ölçeği içsel, dışşal ve genel doyum düzeyini belirleyici özelliklere sahip 20 maddeden oluşmuştur.

z İçsel doyum: 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10, 11, 15, 16, 20 z Dışsal doyum: 5, 6, 12, 13, 14, 17, 18, 19

z Genel doyum: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 maddelerini içermektedir. Genel doyum puanı 20 maddeden elde edilen puanların toplamının 20’ ye, içsel doyum puanı içsel faktörleri oluşturan maddelerden elde edilen puanların toplamının 12’ ye, dışsal doyum puanı ise dışsal faktörleri oluşturan maddelerden elde edilen puanların toplamının 8’e bölünmesiyle elde edilmektedir. Ölçeğin nötr doyum puanı 3’ tür. Ölçekten alınan puan 3’ ten küçük ise iş doyumu düşük, 3’ten büyük ise iş doyumu yüksek olarak değerlendirilmektedir.

Anket çalışanlara araştırmacı tarafından tek tek bilgi verilerek çalışanların iş yerlerine bırakılmış bir süre sonra tekrar araştırmacı tarafından çalışanların iş yerlerinden toplanmıştır.

4.1.5. Verilerin Analizi:

Araştırmada verilerin değerlendirilmesi SPSS 15.0 istatistik paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada anket formunda yer alan bilgi soruları frekans ve yüzde dağılımları ile, iş doyumu ölçeğinden alınan puanlar ise ortalama değerleri ile sunulmuştur. Ambulans servisinde çalışan personellerin iş doyumu

ölçeğinden aldıkları puanların farkı özelliklerine göre değişiklik gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla varyans analizleri uygulanmıştır.

4.1.6. Araştırmanın Sınırlılıkları:

Araştırmanın yapıldığı Ankara ili 112 istasyonları birbirlerine uzak konumlarda yerleşmişlerdir. Her istasyonda 12 ya da 13 sağlık personeli görev yapmakta ve 24 saat nöbet usulü ile çalışmaktadırlar. Bir istasyonun tamamına anket uygulayabilmek için 4 gün boyunca aynı istasyona gitmek gerekmektedir. Ayrıca istasyonların bazılarının ilçelerde bulunması ve ulaşımın zor olması nedeniyle gidilememiştir. İstasyon çalışanlarının sürekli vakada olmaları istasyonlara çok geç saatlerde özellikle gece gelebilmeleri ve geldiklerinde de çok yorgun olmaları nedeni ile anketlerin doldurulması zorlaşmıştır. Araştırma anket uygulanan çalışanların iş doyum düzeylerinin saptanması ile sınırlıdır. Araştırmanın varsayımı; çalışanların tüm soruları doğru cevapladığı kabul edilmektedir. Bu araştırmada toplanan veriler “ Demografik bilgiler anket formu” ve “ Minnesota İş Doyum Ölçeği (MİDÖ) ile elde edilen verilerle sınırlıdır.

4.1.7. Araştırmanın Hipotezleri:

H1: Cinsiyet değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir. H2: Yaş değişkenine göre iş doyum düzeyleri farklılık gösterir. H3: Unvan değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir.

H4: Öğrenim durumu değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir. H5: Katılımcıların meslekte çalışma süreleri değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir.

H6: Katılımcıların bulundukları kurumda çalışma süreleri değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir.

H7: Katılımcılar elde ettikleri gelir değişkenine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir.

H8: Katılımcıların mesleklerine duydukları sevgi düzeyine göre iş doyumu düzeyleri farklılık gösterir.

4.1.8. Güvenirlik Analizi:

Cronbach’ s Alpha güvenilirlik testi uygulanan araştırmada analiz sonucunda elde edilen değer 0 ile 1 arasında değişmekle birlikte analizlerin anlamlı sonuçlar vermesi için Nunnally (1967) elde edilen katsayının 0,70 ve üzerinde bir değer olması gerektiğini ifade etmiştir. Alfa (α) katsayısına bağlı olarak ölçeğin güvenilirliği şu şekilde yorumlanmaktadır (Nunnally,1967 s;248).

z .00 ≤ α < .40 ise ölçek güvenilir değildir z .40 ≤ α < .60 ise ölçeğin güvenirliği düşük, z .60 ≤ α < .80 ise ölçek oldukça güvenilir,

z .80 ≤ α < 1.00 ise ölçek yüksek derecede güvenilir bir ölçektir.

Araştırmada kullanılan tüm ölçekler ve bu ölçeklerin alt ölçekleri Alpha değerleri açısından 70’ in üzerinde bulgulanmıştır. Ayrıca Item-Total Statistics tablosunda ölçeklere ait tüm maddelerin güvenilirliklerine bakılmış ve bu maddelerin yüksek güvenilirlik katsayısına sahip oldukları görülmüştür. Bu analizlerden sonra araştırmada kullanılan ölçekler ve bu ölçeklere ait alt ölçekler, tüm güvenilirlik analizi aşamalarını geçmişlerdir.

Tablo 8. Minnesota İş Doyum Ölçeklerinin Güvenirliği. Alt Ölçekler Cronbach’s

Alpha

Soru Sayısı

İçsel Doyum 0,89 12 İş Doyumu Dışsal Doyum 0,87 8

Tablo 8’ de Cronbach’ s Alpha katsayılarına bakıldığında iş doyumu ölçeğinin α katsayısı 0,92 yani kullanılan ölçeğin analizler içinde yüksek derecede güvenilir olduğu görülmüştür. Alt ölçeklerde ise içsel doyum için α katsayısı 0,89, dışsal doyum içinde α 0,87 bulunmuş ve yüksek derecede güvenilirlik gösterdiği kanıtlanmıştır.

Benzer Belgeler