Öneriler

Araştırma sonuçlarına göre öneriler şöyledir:

1. Zihinsel yetersizligi olan çocukların bazıları ilköğretim okullarında açılan özel eğitim sınıflarında öğrenimlerine devam etmektedirler. Araştırmada kullanılan etkinlikler bu sınıflarda görev yapan öğretmenler tarafından kullanılabilir,

2. Zihinsel yetersizliği olan çocukların bazıları özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine devam etmektedir. Araştırmada kullanılan etkinlikler bu merkezlerde görev yapan öğretmenler tarafından kullanılabilir,

3. Zihinsel yetersizliği olan çocukların bazıları genel eğitim sınıflarında yaşıtları ile birlikte aynı sınıfta kaynaştırma eğitimi hizmeti almaktadırlar. Genel eğitim sınıflarında kaynaştırma eğitimine devam eden öğrencisi olan öğretmenler araştırmada kullanılan etkinlikleri kullanabilirler,

4. Yapılan araştırmada hafif düzeyde zihinsel yetersizliğe sahip bireylerle çalışılmıştır. Bu çalışma farklı düzeylerdeki zihinsel yetersizlikten etkilenmiş bireylerle yapılabilir.

KAYNAKÇA

Akdemir, B. (2006). 6-12 Yaş Arası Zihinsel Engelli Çocukların Görsel Algı Becerilerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi

Sosyal Bilimler Üniversitesi, Konya.

Almacıoğlu, D. (2007). Yönetsel Bir Sorun Olarak Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Öğrencilerin Sınıf ve Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğretmenleri Tarafından Tanıma Yeterliliklerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.

Amerikan Psikiyatri Birliği.(2000). DSM-IV-TR Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı, Çev. Ertuğrul Köroğlu, Ankara: Hekimler Yayın Birliği.

Ataman,A. (2005). Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş, Ed. Ayşegül Ataman, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Bacanlı, H. (2007). Eğitim Psikolojisi, Ankara: PegemA Yayınları, 12. Baskı.

Bahçivan Saydam, R. (2007). Executive Functions in Children With Attention Deficit / Hyperactivity Disorder(Dikkat Eksikliği / Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocuklarda Yürütücü / Yönetici İşlevler), Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Baş Yılmaz, G. (2009). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Bir Öğrencinin Teneffüs Saatlerinde Akranları ile Olan İletişim Davranışları, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Bayhan, P. ve Artan, İ. (2004). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

Bozbey Akalın, A.O. (2005). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Abla ve Ağabeylerinin Sosyal Beceri Düzeyi ve Kardeş İlişkileri, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2009).

Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: PegemA Yayınları, 3. Baskı.

Camgöz, N. (2000). Effects Of Hue , Saturation, And Brightness On Attention And Preference (Renk türü, Doymuşluk ve Parlaklığın Dikkat Çekme ve Tercih Üzerindeki Etkileri), Doktora Tezi, İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Ankara.

Çadır, D. (2008). Zihinsel Engelli Öğrencileri İçin Müzik Terapi Yöntemine Göre Hazırlanan Sosyal Beceri Öğretim Programının Etkililiğinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Çelik, A. (2009). Zihinsel Engelli Öğrencilerin Görsel Sanatlar Dersindeki Öncelikli Renk Tercihleri, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Çetinkaya, P. (2008). Kaynaştırma ve Özel Alt Sınıfa Devam Eden Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocukların Çizgisel Gelişim Düzeylerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çıkılı, Y. (2008). Zihinsel Yetersizliği Olan Çocuklara Temel Geometrik Kavramların Öğretiminde Temel Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Etkililiği,Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Çimen Öztürk, C. (2009). Eğitim Ugulama Okuluna Devam Eden Zihinsel Engelli Öğrencilerin Öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hakkında

Görüşlerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Demirel, N. (2008). Zihinsel Engelli Çocuklarda Denge Eğitimi Çalışmalarının Bazı Özbakım Becerileri Üzerine Etkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dere Çiftçi, H. (2007). Zihinsel Engelli Çocuklara Renk Kavramını Kazandırmada Eş Zamanlı İpucuyla Öğretimin Bireysel ve Grup Eğitimindeki Etkisinin Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dibek, E. (2003). 7-11 Yaş Öğretilebilir Zihinsel Engelli Çocuklarda Eğitici Dramanın Kelime Kazanımına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Diler, M.S. (2007). 10-14 Yaş Arası Hafif Zihinsel Engelli Çocuklarda İşitsel ve Görsel Geri Bildirimin Öğrenmeye Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Duman, N. (2006). Hikaye Haritası Yönteminin Eğitilebilir Zihinsel Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerileri Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Enç, M., Çağlar, D. ve Özsoy, Y. (1981). Özel Eğitime Giriş, Ankara: Sevinç Matbaası.

Ergün, M., Okutan, M., Aksoy, N., Özden, Y., Ekici, G., Kısaç, İ., Öztürk, B., Türnüklü, A., Güven, M., Özdemir,A. (2005). Sınıf Yönetimi, Ankara:

PegemA Yayıncılık, 5. Baskı.

Eripek, S. (2005). Zeka Geriliği, Ankara: Kök Yayıncılık.

Eripek, S. (1996). Zihinsel Engelli Çocuklar, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi

Gül, G. (2006). Hafif Derecede Zihinsel Engelli Çocukların Okuma Becerilerine Ses Bilgisel Farkındalık Becerileri Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacetteğe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güneş, M. (1997). İlkokul Öğrencilerinin Okuma Düzeyleri Ve Dikkat Özelliklerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

İlhan, E.L. (2007). Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocuklarda Beden Eğitimi ve Spor Aktivitelerinin Ruhsal Uyum Düzeylerine Etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kabasakal, K. (2007). Zihinsel Engellilik Zihinsel, Ruhsal ve Duygusal Engellilik, İbrahim Bozkurt (Ed), Konya: Lokomotif Medya.

Kanay, A. (2006). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan 9-13 Yaş Grubu İlköğretim Öğrencilerinin Uyumsal Davranışları, Benlik Kavramı ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişkiler, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Kargın, T. (2003). Cumhuriyetin 80. Yılında Özel Eğitim, Milli Eğitim Dergisi.

Sayı:160, s.106-116.

Kırcaali-iftar, G. ve Tekin, E. (1997). Tek Desenli Araştırma Yöntemleri, Ankara:

Türk Psikologlar Derneği Yayınları.

Koçak, F., Arslantaş, S., Çalıkçı, N., Nallı, H., Güven, M., Taş, E., Başkaldırım, E.

ve Saygın, Y. (2008). Özel Eğitimde Kaynaştırma, Halil Şahin (Ed.), Konya:

Ebru Matbaacılık.

Kurt, G. (2006). Zihinsel Engelli Çocuklarda, Müzik Dinlemenin Öğrenme Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Leonard, H. L. ve Swedo, S.A. (2000), Çocuktur, Geçer, Çev. Nilgün Erzik, İstanbul: Epsilon Yayınları.

M.E.B. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, 31.05.2006 Tarih ve 26184 Sayılı Tebliğler Dergisi.

M.E.B. (2009). Özürlü Bireylere Uygulanacak Destek Eğitim Programları ve Eğitim Giderlerinin Karşılanmasına Dair Yönetmelik, 9 Temmuz 2009 Tarih ve 27283 Sayılı Tebliğler Dergisi.

M.E.B. (2008). Zihinsel Engelli Bireyler Destek Eğitim Programı, 26 Aralık 2008 Tarih ve say: 286.

Özbay, Y. (2003). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Trabzon: Akademi Yayınevi,4.

Baskı.

Özbey, Ç. (2007). Özel Çocuklar ve Terapi Yöntemleri, İstanbul: İnkılap Kitabevi.

Özgül, G. (2008). Zihinsel Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerisinde Okuma Öncesi, Sırası ve Sonrasında Uygulanan Okuduğunu Anlama Tekniklerinin Etkililiklerinin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri, Ankara.

Eripek, S., Özsoy, Y. ve Özyürek, M. (2002). Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar – Özel Eğitime Giriş, Ankara: Karatepe Yayınları.

Öztürk, B. (1999). Öğrenme ve Öğrenmede Dikkat. Milli Eğitim Dergisi. Sayı.144, s.51-58.

Özyürek, M. (2005). Bireysel Farklılıkları İnceleme Yaklaşımları. Ankara: Kök Yayıncılık.

Sancak, A. (2006). Altı ile On bir Yaşları Arasında Anksiyete Bozukluğu Olan Çocuklarla, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların WISCC-R Performans Testlerinin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Soysal, A.Ş. (2007). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Alttiplerinde Dikkat, Yönetici İşlevler ve Üst-Biliş Performansının Oluşturduğu İlişkiler Örüntüsünün İncelenmesi, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Ankara.

Tekin, E. (2000). Karşılaştırmalı Tek Denekli Araştırma Modelleri, Özel Eğitim Dergisi, 2 (4), 1-12.

Yaşarsoy, E. (2006). Duygusal Zeka Gelişim Programının, Eğitilebilir Zihinsel Engelli Öğrencilerin Davranış Problemleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Yavuzer, H. (2004). Çocuk Psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitabevi, 26. Basım.

Yararlanılan Resmi Gazeteler Resmi Gazete, 6 Haziran 1997 Tarih ve say: 23011.

Resmi Gazete, 16 Ekim 1983 Tarih ve say: 1819.

EKLER LİSTESİ

EK 1: Burdon Dikkat Testi