Yukarıda ifade edilen yorum ve sonuçlardan hareketle, ortaöğretim kademesinde yürütülen çevre eğitiminin, öğrencilerin sürdürülebilir çevre bilincine sahip bireyler olarak yetişmesini sağlayabilmesi için getirilen öneriler başlıca iki grupta
toplanmaktadır. Bunlar öğretme-öğrenme sürecinin geliştirilmesine ve yapılacak yeni araştırmalara ilişkin önerilerdir.
A. Öğretme-Öğrenme Sürecinin Geliştirilmesine İlişkin Öneriler:
- Öğrencilerin sürdürülebilir çevre bilincine sahip bireyler olarak yetişmelerini sağlamak için programdaki bilişsel, duyuşsal ve devinişsel alandaki hedefler yeniden gözden geçirilmelidir. Özellikle öğrencilerin edindikleri bilgi ve tutumu performansa dönüştürebilmelerini sağlayıcı öğretme-öğrenme ortamlarının oluşturulmasına ve öğretme-öğrenme süreçlerinin geliştirilmesine önem verilmelidir.
- Öğrencilerin sürdürülebilir çevre bilinci edinmelerinde etkili olduğu düşünülen aile ve medya faktörü programların düzenlenmesi ve uygulanması aşamalarında göz ardı edilmemelidir. Sürdürülebilir çevre bilinci kazandırmada okulların etkililiğini arttırmak için gerekli önlemler alınmalıdır.
- Araştırma sonucunda öğrencilerin çevre bilincine yönelik davranışları biyoloji dışındaki derslerden edinmedikleri ortaya çıkmıştır. Bu durumda, öğrencilere sürdürülebilir çevre bilincine yönelik davranışların diğer derslerde de kazandırılması konusunda programdaki çevre eğitimine yönelik disiplinler arası yaklaşımın etkililiği yeniden gözden geçirilmelidir.
B. Yeni Yapılacak Araştırmalarla İlgili Öneriler:
- Farklı konu alanlarında öğrencilerin öğrenme düzeyleri ve sürdürülebilir çevre bilinci düzeylerini değerlendiren araştırmalar yapılabilir.
- Okul öncesinden, yükseköğretime kadar farklı öğretim düzeylerinde öğrencilerin öğrenme düzeyleri ve sürdürülebilir çevre bilinci düzeylerini değerlendiren araştırmalar yapılabilir.
- Farklı düzey ve konu alanlarında, öğrencilerin ekosisteme ilişkin öğrenme düzeylerini ve sürdürülebilir çevre bilincini etkileyen değişkenler derinlemesine incelenebilir.
KAYNAKÇA
Balkan Kıyıcı, F. (2009). Çevre ile İlgili Kuruluşlar. Eğitim Fakülteleri İçin Genel Çevre Bilimi (s. 185-204). içinde Ankara: Maya Akademi.
Baykul, Y. ve Güzeller, C. O. (2013). Sosyal Bilimler İçin İstatistik SPSS Uygulamalı.
Ankara: Pegem Akademi.
Bogan, M. B. ve Kromley, J. D. (1996). Measuring The Environmental Litracy of High School Students. Florida Journal of Educational Research.
Bogner, F. X. (1998). The Influence of Short-Term Outdoor Ecology Education on Long-Term Variables of Environmental Perspective. The Journal of Environmental Education, 17-29.
Bradley, J. C., Waliczek, T. M. ve Zajicek, J. M. (1999). Relationship Between Environmental Knowledge and Environmental Attitude of High School Students. The Journal of Environmental Education, 17 - 21.
Bülbül, Y. (2007). Ortaöğretim Çevre ve İnsan Dersinde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Çevreye Yönelik Tutumlara ve Erişiye Etkisi. Çanakkale: Yüksek Lisans Tezi.
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Çokluk, O. ve Köklü, N. (2011). Sosyal Bilimler İçin İstatistik.
Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013).
Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Campbell, N. A. ve Reece, J. B. (2006). Biyoloji. (E. Gündüz, A. Demirsoy, & İ.
Türkan, Çev.) Ankara: Palme Yayıncılık.
Cerrah Özsevgeç, L. (2009). Çevre Bilimine Giriş. A. Akgün, E. Yiğit, E. Omca Çobanoğlu, F. Balkan Kıyıcı, G. Kıyıcı, L. Cerrah Özsevgeç ve V. Sevinç (Dü.) içinde, Eğitim Fakülteleri İçin Genel Çevre Bilimi (s. 11-20). Ankara: Maya akademi.
Çetin, G. ve Nişancı, S. H. (2010). Enhancing students' environmental awareness.
Procedia Social and Behavioral Sciences, 1830-1834.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Daudi, S. S. ve Heimlich, J. E. (2002). Evolution of Environmental Education:
Historical Development. J. E. Heimlich içinde, Environmental Education (s. 9-12). Bloomington; India U.S.A.: Phi Delta Kappa Educational Foundation.
Dilek, C. (2010). Çevre Bilinci. O. Bozkurt ve O. Bozkurt (Dü.) içinde, Çevre Eğitimi (s. 179-212). Ankara: Pegem Akademi.
Ekici, G. (2005). Lise Öğrencilerinin Çevre Eğitimine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 71-82.
Erdoğan, M., Bahar, M. ve Uşak, M. (2012). 2007 Yılında Uygulamaya Başlanan Lise 9-12. Sınıf Biyoloji Dersi Öğretim Programlarında Çevre Eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2217-2235.
Erökten, S. ve Durkan, N. (2010). Çevre Eğitimi Dersinin Öğrencilerin Çevreye Karşı Tutumları ve Davranışları Üzerine Etkileri. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(4).
Erten, S. (2006). Çevre Eğitimi ve Çevre Bilinci Nedir, Çevre Eğitimi Nasıl Olmalıdır?
Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı, 1-13.
Ertürk, S. (1982). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan.
Fidan, N. (1985). Okulda Öğrenme ve Öğretme: kavramlar,ilkeler, yöntemler. Ankara:
Kadıoğlu Matbaası.
Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS. California: SAGE publications.
Geray, C. (1997). Çevre İçin Eğitim. R. Keleş içinde, İnsan Çevre Toplum (s. 323-342).
Ankara: İmge Kitabevi.
Graham, L. E., Graham, J. M. ve Wilcox, L. W. (2004). Bitki Biyolojisi. Ankara: Palme Yayıncılık.
Haladayna, T. M. (1997). Writing Test Items to Evaluate Higer Order Thinking.
Needham Heights: Allyn & Bacon.
Hassan, A., Noordin, T. A. ve Sulaiman, S. (2010). The status on the level of environmental awareness in the concept of sustainable development amongst secondary school students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1276-1280.
Hsu, S. J. (2004). The Effects of an Environmental Education Program on Responsible Environmental Behavior and Associated Environmental Literacy Variables in Taiwanese College Students. The Journal of Environmental Education, 37-48.
IUCN. (1970). 2013 tarihinde IUCN: http://data.iucn.org/dbtw-wpd/edocs/1971-003.pdf adresinden alındı.
Kahraman, F. (2008). Ergenlerde Arkadaşlık İlişkisi ile Mizah Duygusu Arasındaki İlişkinin İncelenmsi. Ankara: Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
Keleş, Ö., Uzun, N. ve Varnacı Uzun, F. (2010). Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci, Çevresel Tutum, Düşünce ve Davranışlarının Doğa Eğitimi Projesine Bağlı Değişimi ve Kalıcılığının Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), 384-401.
Keleş, R. (1997). İnsan Çevre Toplum Giriş. R. Keleş içinde, İnsan Çevre Toplum (s. 9-17). Ankara: İmge Kitapevi Yayınları.
Keqin, J. (2004). Analysis of Research Findings on Environmental Education in Secondary Vocational Schools in Shanghai. Chinese Education and Society, 32-38.
Kiziroğlu, İ. (2001). Ekolojik Potpuri. Ankara: Takav Matbaacılık Yayıncılık.
Kuhlemeier, H., Bergh, H. V. ve Lagerweij, N. (1999). Environmental Knowledge, Attitudes, and Behavior in Dutch Secondary Education. The Journal of Environmental Education, 4-14.
Kurgun, E., Tarkay, N. ve Aydın, N. (2004). Çevre El Kitabı. T. C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Eğitim ve Yayın Dairesi Başkanlığı.
Kürkçüoğlu, S. (2012). Çevre Eğitimi Üzerine Lise Öğretmenlerinin Algılarının ve Öğrencilerinin Bilgi Seviyelerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Boğaziçi Üniversitesi.
Lee, J. C. (1997). Environmental Education in Schools in Hong Kong. Environmental Education Research, 359-371.
Makki, M. H., Abd-El-Khalick, F. ve Boujaoude, S. (2003). Lebanese Secondary School Students' Environmental Knowledge and Attitudes. Environmental Education Research, 21-33.
Mert, M. (2006). Lise Öğrencilerinin Çevre Eğitimi ve Katı Atıklar Konusundaki Bilinç Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
Miller, T. G. (2006). Living in the Environment. Thomson Brooks.
Negev, M., Sagy, G., Garb, Y., Salzberg, A. ve Tal, A. (2008). Evulating Environmental Literacy of Israeli Elementary and High School Students. The Journey of Environmental Education, 3-20.
O'Brein, S. R. (2007). Indications of environmental literacy: using a new survey instrument to measure awareness, knowledge, and attitudes of university-aged students. Ames, Iowa: Master of Science. Iowa State Universiy.
Ortaöğretim 9-12. Sınıf Biyoloji Dersi Öğretim Programı. (2007). 2012 tarihinde T.C.
Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı:
http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72 adresinden alındı.
ÖSYM. (2012). Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi (ÖSYS) Kılavuzu ve Aday Başvuru Formu. T.C. Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi:
http://www.osym.gov.tr/belge/1-13170/2012-ogrenci-secme-ve-yerlestirme-sistemi-osys-kilavuzu-.html adresinden alındı.
ÖSYM. (2013). Geçmiş Yıllara Ait Sınav Soru ve Cevapları (1999-2012). T.C. Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi: http://www.osym.gov.tr/belge/1-12673/gecmis-yillara-ait-sinav-soru-ve-cevaplari.html adresinden alındı.
Özçelik, D. A. (2010). Test Hazırlama Klavuzu. Ankara: Pegem Akademi.
Özdemir, O. (2010). Doğa Deneyimine Dayalı Çevre Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Çevrelerine Yönelik Algı ve Davranşlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 125-138.
Palmer, J. A. (1998). Environmental Education in the 21st Century - Theory, practice, progress and promise. London: Routledge.
Raven, P. H. ve Berg, L. R. (2006). Environment. U.S.A: John Wiley & Sons, Inc.
Sebasto, N. J. ve Cavern, L. (2006). Effects of Pre- and Posttrip Activities Associated With a Residential Environmental Education Experience on Students' Attitudes Toward the Environment. The Journal Of Environmental Education, 3 - 18.
Senemoğlu, N. (2010). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara:
Pegem Akademi.
Sevinç, V. (2009). Eğitim Fakülteleri için Genel Çevre Bilimi. Ankara: Maya Akademi.
Sribinovski, M., Erdoğan, M. ve İsmaili, M. (2010). Environmental literacy in the science education curriculum in Macedonia and Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 4528-4532.
Stapp, W., Bennett, D., Bryan, W., Fulton, J., MacGregor, J., Nowak, P., . . . Havlick, S.
(1969). The Concept of Environmental Education. The Journal of Environmental Education, 30-31.
Sterling, S. (2004). An Analysis of the Development of Sustainability Education Internationally: Evolution,Interpretation and Transformative Potential. J.
Blewitt, & C. Cullingford içinde, The Sustainability Curriculum - The Challenge for Higher Education (s. 43-62). London: Earthscan.
Şüyün, B. (2010). İlköğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Bilinç ve Algılamaları.
Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tuan, Y. F. (1974). Topophilia: a study of environmental perception, attitudes, and values. Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Turgut, M. F. ve Baykul, Y. (2010). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
Tüketici ve Çevre Eğitimi Vakfı. (2012).
http://www.tukcev.org.tr/faaliyetlerimiz/cevre/cevre-egitimi adresinden alındı.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982). Türkiye Büyük Millet Meclisi:
http://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm adresinden alındı.
Türkiye Çevre Durum Raporu. (2011). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı:
http://www.csb.gov.tr/turkce/dosya/ced/TCDR_2011.pdf adresinden alındı.
Uitto, A., Juuti, K., Lavonen, J., Byman, R. ve Meisalo, V. (2011). Secondary school students'interests, attitudes and values concerning school science related to environmental issues in Finland. Environmental Education Research, 167-186.
UNESCO. (1975). The International Education Programme. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization:
http://unesdoc.unesco.org/images/0002/000276/027608eb.pdf adresinden alındı.
UNESCO-UNEP. (1977). Intergovermental Conference on Environmental Education - Final Report. Tbilisi(USSR): UNESCO.
Uzun, N. (2007). Ortaöğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Bilgi ve Tutumları Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi .
Ünal, S. ve Dımışkı, E. (1999). UNESCO-UNEP Himayesinde Çevre Eğitiminin Gelişimi ve Türkiye'de Ortaöğretim Çevre Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 142-154.
Withgott, J. ve Brennan, S. (2008). Environment: The science behind the stories.
Pearson San Francisco: Benjamin Cummings.
Yıldız, K., Yılmaz, M. ve Sipahioğlu, Ş. (2009). Çevre Bilimi ve Eğitimi. Ankara:
Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Yılmaz, A., Morgil, İ., Aktuğ, P. ve Göbekli, İ. (2002). Ortaöğretim ve Üniversite Öğrencilerinin Çevre, Çevre Kavramları ve Sorunları Konusundaki Bilgileri ve Öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 156-162.
EKLER